I'm a gadget freak

Na wat soul searching kom ik tot de conclusie dat ik een gadget freak ben. Ik dacht altijd van niet….

Maar, ik  heb een prachtige GSM waarmee je kan bellen, internetten, whatsappen en wat al niet meer. Ik kan mij geen leven meer voorstellen zonder constante toegang tot mijn e-mail en internet.

Ik heb een variant van een TomTom standaard in mijn handtas. Zodra de route afwijkt van huis naar kantoor of terug: hup, Mio in de sigarettenaansteker. Vertel mij maar of ik links of rechts moet. Alleen kan ik het niet zonder verdwalen. Dat laatste lukt me overigens ook best MET de navigatie AAN.

Ik apprecieer de handige gadgets wel die goed werken. Zo ben ik idolaat van alles met een appeltje erop. Want hoe makkelijk kan het zijn?

Inmiddels blijkt dat de iPad2 ook bij mijn collega’s goed in de smaak valt. Dit komt zeker ook omdat de iPad zo gebruiksvriendelijk is.

De niveauverschillen zijn groot onder de collega’s. Van complete digibeet tot echte wizz kid, iedereen blijkt ermee overweg te kunnen.

Als support, wanneer het toch even niet zo makkelijk lukt, dan zijn wij daar als projectgroep om iedereen wegwijs te maken in de wondere wereld van dit mooie apparaat. We bespreken één keer per maand waar de knelpunten liggen. We kiezen een app waarvan wij denken dat deze onmisbaar is op zakelijk gebied en die hen zal helpen meer uit de iPad te halen. De app wordt uitvoerig toegelicht en stap voor stap doorgenomen in een gezamenlijke bijeenkomst.

We geven de collega’s huiswerk om het oefenen en het gebruik te stimuleren. De laatste opdracht die de collega’s meekregen was bijvoorbeeld: maak een presentatie over jezelf van 3 minuten in Keynote. Door leuke opdrachten, het uitdiepen van apps en het gebruik van de iPad proberen we de niveauverschillen onder de collega’s gelijk te trekken. Maar belangrijker: we hopen dat alle collega’s inzien wat de toegevoegde waarde is en wat de voordelen zijn van de iPad op zakelijke gebied.

We hopen dat ze inzien hoe leuk en hoe makkelijk het is om met de iPad te werken!

Ik heb een lijstje gemaakt met apps waarvan ik vind dat ze onmisbaar zijn op je iPad als het gaat om zakelijk gebruik:

·         Prezi Viewer: Ga naar prezi.com, maak een Prezi-presentatie en laat het zien aan wie je wilt, waar je maar wilt met de Prezi Viewer.

·         Easy Note: Een simpele, effectieve notitie en to-do app.

·         Pages: Tekstverwerker voor de iPad. Werkt samen met iCloud zodat je documenten altijd en op al je IOS apparaten up to date zijn

·         Yammer: Beveiligde sociaal netwerk voor het bedrijf. Blijf altijd en overal op de hoogte van wat er gaande is en speelt. De digitale koffiehoek van het bedrijf.

·         Dropbox: Alles wat je in Dropbox opslaat heb je altijd en overal bij je. Up to date on the go.

·         Face Time: Even met je collega een overlegje op afstand? Geen probleem met Face Time.

·         GoodReader: Een fijne PDF-reader, maar ook handig voor boeken, foto’s en filmpjes

·         Keynote: De meest veelzijdige presentatie-app. Je presentatie zien er geweldig uit, compleet met animaties.

·         Keynote Remote: Je bestuurt je Keynote-presentatie op je iPad op afstand met je iPhone.

·         My Notebook!: Een notitie-app met een agenda en to-do support. Voordeel is dat je met deze app je notitites in Dropbox kunt opslaan en kunt delen.

Doe er je voordeel mee, al zijn ze niet allemaal gratis. Maar ach, de Kerstman staat al bijna op de deur te kloppen.

Misschien vind je wel een iTunes Gift Card onder de kerstboom?

Tot de volgende keer!
Wendy

GHOR MWB “TabletJES”

De zomer is nu toch echt voorbij. We zijn weer terug van vakantie en gaan met “opgeladen batterij” weer aan het werk. Een mooi moment voor het vervolg op het CIA project:

Het project Tablet.

Door CIA 2011 weten de medewerkers al hoe zij praktisch om kunnen gaan met enkele nieuwe media en hoe ze smartphones kunnen gebruiken om actuele informatie te verkrijgen, ook tijdens incidenten. Zeg maar dat de eerste aanzet tot een moderne manier van netwerken en kennisdeling in gang is  gezet. Het is nu tijd om de vervolgstap te zetten

ta·blet:  de, het; v(m) en o –ten. Betekenis: Pastille. Supplement. PC die alleen bestaat uit een scherm. Een tot een plat schijfje geperst geneesmiddel.

In ons geval heeft de naam een dubbele betekenis: als tablet-pc en als supplement. De tablet-pc die een toevoeging of supplement is, gericht om, aanvullende op reeds bestaande manier van werken, nieuwe manieren van netwerkontwikkeling, relaties opbouwen en kennis- en informatiedeling in te bedden in de dagdagelijkse bezigheden en werkzaamheden. En dat zou allemaal ook nog flexibeler, mobieler en duurzamer moeten worden. De GHOR is een netwerkorganisatie pur sang. Daarom is het ook belangrijk dat onderzocht wordt welke nieuwe mogelijkheden er nu zijn ontstaan met de komst van social media en web 2.0

In het project Tablet zijn de medewerkers van de GHOR uitgerust met een iPad en gaan we samen het pad op van het digitaal (SAMEN)werken. Zo willen we digitaal netwerken opzetten, papierloos werken en het e-mailverkeer reduceren. Dit door bijvoorbeeld meer te communiceren via Yammer. Op deze manier is kennis niet meer “verstopt” in de individuele mailbox maar is informatie transparant terug te lezen op Yammer. Wanneer dat mogelijk is uiteraard. De ‘e-mailvloedgolf’ neemt af en men kan online in diverse gesprekken deelnemen.

Om tot deze doelstellingen te komen is het noodzakelijk dat iedereen goed leert omgaan met de tablet-pc. En wij gaan ze daarbij helpen. Is dit een leuke uitdaging? Ik vind zeker van wel… Wij gaan ervoor en via deze blog houden we jullie op de hoogte van onze ontwikkelingen.

I’ll keep you posted. Net als altijd.

Groet,

Wendy

Time flies when you're having fun....

... En dat klopt zeker bij het CIA project GHOR. Voor je het weet is het 23 juni en is het CIA project (Contact en Informatievoorzieningen Anno 2011) alweer ten einde.

Wat heb ik met veel plezier aan dit project meegewerkt. Deze social media 'freak' klapte in haar handjes toen zij in januari gevraagd werd om deel te nemen. Ik heb mij natuurlijk wel even achter de oren gekrabt. Iedere week een blog schrijven over het project en over social media gerelateerde zaken. Lukt mij dat wel? Nu, een half jaar later, blijkt van wel. Na 22 blogs is het project ten einde.

Wat hebben we nu gedaan? We hebben de collega's medio mei een enquête toegezonden met het verzoek deze anoniem en zorgvuldig in te vullen. 23 juni hebben we de resultaten daarvan gepresenteerd en het project geëvalueerd.

Wat is er naar voren gekomen uit deze evaluatie? Wat is er opvallend?

Allereerst is duidelijk naar voren gekomen dat beschikking hebben over de juiste randapparatuur noodzakelijk is. Zie ook http://ghormwb.blogspot.com/2011/06/fomo-fear-of-missing-out.html Zonder Blackberry, iPhone of iPad is het lastig deelnemen aan het social media verkeer.

Wat verder opvalt is dat begeleiding, behoorlijk intensieve begeleiding, zeker aan het begin van het project, van groot belang is. Denk aan spreekuren die wij meerdere keren per week ingepland hadden. Tijdens deze spreekuren (twee uur per week) kregen collega's de gelegenheid zonder afspraak binnen te lopen met diverse vragen. Vragen over het gebruik van de iPhone, Twitteren, diverse apps of instellingen van de Blackberry, het synchroniseren van agenda's en mailboxen, noem het maar op. De collega's werden weer geënthousiasmeerd en op weg geholpen.

Daarnaast werd er gemiddeld één keer per maand, aansluitend aan het werkoverleg, een bijeenkomst georganiseerd voor alle collega's waarin een paar onderwerpen werden uitgelicht en uitgediept. Denk aan de mogelijkheden van Twitter, wat kun je met Facebook of wat is de meerwaarde van Yammer. Of gewoon oefenen in Twitteren. De collega's die drempel over helpen om te gaan Twitteren. En ook tijdens deze bijeenkomsten kreeg iedereen voldoende gelegenheid om problemen voor te leggen of vragen te stellen.

Maar niet alleen goede begeleiding en voorzieningen als randapparatuur zijn nodig om het project te doen slagen.

Jos de Laat, adjunctdirecteur GHOR MWB, benadrukt nog eens dat we mee moeten in de maatschappelijke beweging willen we onze doelen als GHOR en Veiligheidsregio beter realiseren. We moeten verder doorontwikkelen. Dit kan alleen maar met een nieuwe manier van werken en een andere manier van denken. 

De toekomst is het resultaatgericht werken. De trent van 24 uur per dag beschikbaar zijn wordt alleen maar meer. De maatschappij zit via allerlei virtuele netwerken aan elkaar en is continu in ontwikkeling. Wij moeten daar in mee. En werk en privé lopen daarbij tegenwoordig door elkaar heen.

De verantwoordelijkheid voor een andere manier van werken en denken ligt niet alleen bij de 'kartrekkers' van het project maar bij ieder zelf. Iedere werknemer heeft een voorziening gekregen om sneller en effectiever te kunnen werken. Zo'n smartphone is erg leuk privé en privé gebruik hiervan is geen probleem maar er wordt wel verwacht dat men ook werkgerelateerd enthousiasme toont en verder op onderzoek uitgaat.

Door dit project weten medewerkers praktisch hoe ze met de nieuwe media om moeten gaan. En dat is een eerste vereiste. En daarnaast weten ze hoe het te gebruiken om actuele informatie te verkrijgen, ook tijdens incidenten. Een nieuwe manier van denken en werken is in gang gezet.

Jos de Laat geeft aan in het najaar vervolgstappen te willen zetten. Meer gericht op hoe we die ontwikkelingen in de nieuwe manier van denken en werken verder kunnen vertalen naar de dagdagelijkse bezigheden en werkzaamheden.

Wil je weten wat deze vervolgstappen precies inhouden? Waarheen leidt dit social media pad van de GHOR Midden- en West-Brabant?

Houd deze blog dan goed in de gaten!
I'll keep you posted. Beloofd.

Wendy

FOMO: Fear Of Missing Out

Tijdens de lunch in de bedrijfskantine kwam het weer ter sprake. Als je geen beschikking hebt over 'randapparatuur' als iPhone, iPad, tablet of andere smartphone voel je je al gauw verstoken van informatie.

Ik heb het al eerder aangegeven in mijn blog maar Nederland is koploper op het gebied van social media. We twitteren, hyven, linkedinnen en facebooken alsof ons leven er vanaf hangt. Er zijn nergens anders ter wereld verhoudingsgewijs zoveel gebruikers van social media als in Nederland.

Mag ik ook zeggen dat ik soms het gevoel heb dat de social media veel gebruikt wordt om op te scheppen over zijn of haar leven en life style? Al ben ik daarin ook niet helemaal onschuldig. Zo Twitter ik graag over mijn trots (mijn vw kever) en heb ik bijvoorbeeld wel eens getwitterd over de fles champagne die ik met een paar vriendinnen de bioscoop in had gesmokkeld. Bij de film Gooise Vrouwen. Dat dan weer wel. Maar ik dwaal af...

Maar wat gebeurt er als je niet Twittert of deelneemt aan de sociale media?
Dan voel je je hier in Nederland misschien wel een buitenbeentje. Er gebeurt van alles, zowel zakelijk en privé, via die social media. Daar voel je je dan niet bij betrokken. Zeker als dit niet je eigen keuze is. Er zijn tenslotte ook genoeg mensen die bewust het sociale verkeer ontwijken. Maar als het niet je eigen keuze is het komt door het ontbreken van die smartphone of die tablet, dan komt daar de term ‘FOMO’ – fear of missing out - om de hoek kijken.

Ik ontvang toch wel regelmatig signalen van mensen die om wat voor reden dan ook geen smartphone of tablet hebben en bang zijn iets te missen. Of niet alleen bang zijn, maar daadwerkelijk vanalles missen. Ik denk hierbij aan mijn ouders (over mijn grootouders heb ik het maar niet), wat vrienden en collega's. 

Zo werd dit weekend Concert at Sea afgelast vanwege de weersomstandigheden. Via Twitter werden de nog te verwachten bezoekers gewaarschuwd niet te komen omdat het concert was afgelast. Op Twitter was het afgelasten van het Concert zaterdagmiddag al snel een veelbesproken onderwerp. Binnen een half uur waren zowel 'Renesse’ als 'Concert’ trending topics in Nederland.

Maar hoe is die groep bezoekers gewaarschuwd die niet deelneemt aan de social media? Natuurlijk doet mond-tot-mond-'reclame' een hoop maar er zullen toch mensen zijn die er noodgedwongen maar een dagje uitwaaien van hebben gemaakt omdat ze vergeefs in Renesse stonden.

Aangezien ik zelf over de nodige randapparatuur beschik en ik niet objectief kan aangeven hoe het voelt om dit te moeten missen leek het mij een goed idee om met 2 van mijn collega's in gesprek te gaan die het wel zonder smartphone of iPad moeten doen.

Lukt dat nog in de huidige tijd?

Birgit en Martine zijn beiden communicatiemedewerker bij de Veiligheidsregio MWB.

Martine geeft aan dat haar vrienden, haar persoonlijke netwerk, altijd en overal met een smartphone in de handen te vinden zijn. Dit kan in tegenstelling tot social media soms in A-sociale media of A-sociaal gedrag resulteren.

Birgit mist informatie. Op maandag wordt er gelachen over een grap die in het weekend is rond gegaan via Twitter. Ik weet niet waar het op dat moment over gaat en heb het idee iets te missen.

En het gaat weleens om een grap die je mist, maar soms gaat het over serieuze en belangrijke informatie. De informatie komt vaak niet via andere kanalen naar je toe waardoor je een informatie-achterstand hebt. Dit gebeurt zowel privé als zakelijk. Birgit benadrukt ook dat het vaak in gesprekken, bijvoorbeeld tijdens de lunch of op feestjes, bijna nergens anders meer over gaat. Over apps, tweets, foto's en nieuwtjes. Je voelt je soms dom als je niet weet waar het over gaat.

Martine geeft tevens aan dat in sociale kring, zodra een gesprek over een bepaald onderwerp gaat waar men iets niet van weet, gelijk de smartphone getrokken wordt om het een en ander te googlen. Dan voel je je toch zitten met je "koelkast" telefoon. Daarnaast was er pas een symposium over social media waar je alleen aan deel kon nemen als je over de juiste randapparatuur beschikte. Dan val je dus weer buiten de boot.

Birgit deelt dit gevoel. Tegenwoordig zie je overal, op tv of in bladen, de zogenaamde QR-codes (Quick Response code: http://nl.wikipedia.org/wiki/QR-code). Helaas kun je daar zonder smartphone niets mee.
Je wordt min of meer verplicht over te gaan tot aanschaf van een smartphone of tablet, wil je niet achter de feiten aan lopen.

Maar Birgit en Martine, er zijn ook voordelen aan het niet deelnemen in het social media verkeer! Echt waar. Bijvoorbeeld de rust van niet altijd bereikbaar zijn. Je hebt geen drang om de hele tijd op je telefoon te kijken. En soms is het wel eens lekker om te kunnen roepen: "Ik weet van niks!"

Tot de volgende (voorlopig laatste) keer!
Wendy

Yammer: What are you working on?

Eerlijk zal ik bekennen dat ik het niet makkelijk vind om gedurende een half jaar, iedere week, een Social Media-onderwerp te vinden om over te bloggen. Ideëen heb ik genoeg. Daar ligt het niet aan. Maar het moet wel gaan over Twitter, Yammer, Web 2.0, HNW of Facebook.

Ik heb mijn iPad al doordringend aangekeken.... Kom je met een blogidee? Maar helaas. 

Of toch?

Het Yammer icoontje sprong mij in het oog. "Pick me! Pick me! Ik heb nog veel te vertellen!" Kan ik nog een blog schrijven over Yammer? Ik denk het wel. Yammer heeft veel te bieden.

Yammer is de digitale koffiehoek van de afdeling. De rookruimte van het bedrijf. Maar dan online. De plek waar men even snel bij elkaar komt om bij te praten, om te vertellen waar men mee bezig is of wat ze bezig houdt. Men kan er zijn vragen stellen. Yammer is misschien wel de thermometer van de organisatie.

Yammer kan zorgen voor vermindering van de druk op je mailbox. De winst zit hem in het feit dat bij één-op-ééncommunicatie ieder bericht apart en door jezelf beantwoord moet worden. Bij Yammer kunnen meer mensen mee beantwoorden bij een vraag. Eigenlijk stel je je vraag aan de hele organisatie. Gegarandeerd dat er wel iemand is die het antwoord weet. Denk aan helpvragen als "Hoe print ik dubbelzijdig?" maar ook vragen als "Wie gaat er naar een bepaalde conferentie?" Collega's geven ook updates over de projecten waarmee ze bezig zijn.  Allemaal kleine beetjes informatie die samen van grote waarde zijn.

Yammer is simpel en laagdrempelig. En niet te vergeten gratis.
Er zijn nog wel veel mensen sceptisch over Yammer. Maar er wordt geen onzin heen en weer verzonden. Er wordt nuttige en leuke informatie met elkaar gedeeld. Bedrijven die meerdere vestigingen hebben brengen zo de collega's met elkaar in contact. "Hey Tilburg, wat zijn jullie aan het doen vandaag?"


Dan zijn er nog andere mogelijkheden met Yammer:

- Updates versturen
- Mensen volgen
- ‘1-op-1’ berichtjes versturen
- Yammer is beschikbaar via vele mobiele telefoons
- Het is mogelijk berichten te taggen (daardoor kun je informatie of berichten makkelijker terug vinden)
- Het toevoegen van bestanden zoals tekstdocumenten en afbeeldingen
- Het aanmaken van open en gesloten groepen binnen het bedrijfsnetwerk
- Er zijn mogelijkheid om de bedrijfshuisstijl toe te passen

Zoals je ziet kan Yammer zorgen voor kennisdeling. Voor een saamhorigheidsgevoel. Het bespaart tijd.

Yammer koppelt medewerkers aan elkaar. En daar is niets Yammers aan.

Groet,
Wendy Vervaart

De minpuntjes van social media

Johan Cruijff sprak ooit de wijze woorden: "Elk nadeel hep z'n voordeel." In veel gevallen klopt dat wel. Maar werkt het ook andersom? Het laatste half jaar heb ik met veel enthousiasme geschreven over social media en heb ik geprobeerd de verschillende aspecten ervan te belichten. Nagenoeg allemaal positief.  

Toch ben ik gaan nadenken over de negatieve punten van social media. Ik vind het tijd voor een kritische noot.

We leven in een tijd van veel informatie. Waar en wanneer we maar willen. We hebben altijd en overal toegang tot internet en social media. En het social media landschap is groot. Je kunt wel zeggen oneindig groot. En snel. Daardoor worden we elke dag blootgesteld aan een enorme hoeveelheid input, informatie en verspreidheid. Dit heeft tot gevolg dat er al snel een overload aan informatie en aan communicatie is.

Ik neem als voorbeeld Twitter: hoe meer mensen je volgt, hoe meer informatie, tweets, links en attachments er op je af komen. Je hebt steeds meer te lezen wil je op de hoogte blijven. Er wordt steeds meer van je gevraagd. Een reactie, een mening, toevoegingen etc.

Er zijn grenzen (of toch niet)
De grenzen tussen werk en privé vervagen. Juist doordat we altijd en overal social media tot onze beschikking hebben. En juist omdat we 'even snel' willen kijken op Twitter, Yammer, Facebook of Hyves. En misschien wel omdat we de druk voelen om te reageren ook al leent de situatie zich er eigenlijk niet voor.

Zo is er ook een, ja hoe zal ik het noemen, een soort van generatiekloof. De wat oudere generatie, ik zeg het voorzichtig, kan het niet altijd waarderen dat je ook in contact staat met de social media tijdens een gezellige borrel, verjaardag of bijeenkomst. Je bent met iemand in gesprek maar ondertussen ook met de rest van de wereld in je achterzak (of handtas).

Privacy
Daarnaast vind ik dat je goed moet oppassen wat je op internet plaatst. Welke content je plaatst en waar. Er kijken veel meer mensen met je mee dan je denkt. Zo ook een nieuwe werkgever, je nieuwe relatie. En daarbij al je vaste volgers/vrienden/contacten. Je hebt het natuurlijk zelf in de hand, maar je privacy kan ver te zoeken zijn als je niet voorzichtig bent.

Link je bijvoorbeeld Foursquare aan je Twitteraccount en check je vervolgens in bij Theater Carré in Amsterdam (ik noem maar een zijstraat)? Sta even stil bij hoe openbaar je account is. Je zou raar staan te kijken als er bij thuiskomst een kale plek op de muur te vinden is daar waar eens je flatscreen tv hing.

"Vrienden" verzamelenWist u dat er tegenwoordig mensen verzamelverslaafd zijn? Verslaafd aan het verzamelen van "vrienden". Ik plaats het woord "vrienden" bewust tussen aanhalingstekens. Er is een groot verschil tussen een vriend of een contact of volger....

Dan is er nog het minpuntje van de 140 tekens op Twitter. Al zijn de meningen daarover verdeeld of dit een minpunt te noemen is. Het is lastig om een emotie of mening over te brengen in 140 tekens op een zodanige manier dat het niet voor miscommunicatie zorgt. Je brengt namelijk een boodschap over in een beperkte hoeveelheid tekens, zonder mimiek of zonder ruimte voor het aanbrengen van nuances.

Dit minimum van tekens kan een probleem zijn maar zorgt ook dat mensen gaan nadenken over welke informatie men nodig heeft om de boodschap over te brengen. Ik denk dat er vaak ook wel een keer extra nagedacht mag worden of de boodschap überhaupt wel waard is om het WorldWideWeb op te sturen. Maar goed, dat is natuurlijk persoonlijk. Want wat ik belangrijk of interessant vind hoeft voor een ander niet zo te zijn. En omgekeerd.

Ik kan het niet laten om deze blog te eindigen met een postieve noot. Het zal wel de aard van het beestje zijn. Maar door onderstaand artikel, onlangs op nu.nl gelezen, was ik aangenaam verrast. Hoe creatief ben ik dan wel niet?

Veel plezier met dit artikel!

http://www.nu.nl/internet/2519776/twitteren-werk-bevordert-creativiteit.html

Tot de volgende keer.

Wendy Vervaart

  

De digitale wereld: Fast Forward

Waar is de tijd van Pong op je TV en spelletjes spelen op de NES (Nintendo)? De tijd van Duck Hunt en Super Mario Bros. De eerste Commodore Amiga met floppies. Goh, ik weet nog dat ik mijn eerste teksten voor school heb getypt op een typemachine. Elektrisch, dat dan wel. "Wat lijkt dit een eeuwigheid geleden", zeg ik met het risico bejaard te klinken. Ik ben 33 jaar oud, maar wat een wereld van verschil met toen ik aan het begin van mijn tienerjaren stond.

De technologische wereld is aan het veranderen, dat weten we allemaal. Het is als een sneeuwbaleffect. De technologie verbetert en versnelt met factor 2 in mijn ogen. Iedere ontwikkeling zorgt weer voor een snellere vooruitgang naar het volgende 'nieuws'. Waar houdt het op? Ik heb geen idee. Ik kan dat niet bevatten en ik kan niet bedenken hoe het er over 100 jaar gaat uitzien. Laat staan daarna.

In mijn omgeving zijn er nu al sceptici, meestal van een oudere generatie, die bang zijn dat de jeugd maar achter hun pc of tablet zitten, met de smartphone aan hun oren gekleefd, en daardoor alle menselijke contacten missen in hun leven. Ik denk dat het juist omgekeerd is. Door alle nieuwe communicatiemiddelen en social media (de naam zegt het al) heb je juist meer contact met familie en vrienden. Ik heb het al eerder gezegd, de hele wereld is binnen handbereik. Ieder moment van de dag. 24/7.

Met behulp van ‘data cloud’ is het mogelijk om binnenkort apparaatonafhankelijk te werken. Bijvoorbeeld: lees je thuis een boek op je tablet en moet je weg? Dan kun je je boek verder lezen in de trein op je smartphone, precies op de bladzijde waar je gebleven bent. De informatie wordt namelijk online opgeslagen en niet meer op de harddisk van het apparaat.

Tegenwoordig is het eigenlijk onmogelijk om nog iets te vergeten. Alle verjaardagen en afspraken staan in je tablet en smartphone. Verdwalen kan niet meer met Google Maps. Al lukt het ondergetekende toch wel eens om de weg kwijt te zijn. Letterlijk. Een stokbrood en Franse kaasjes bestellen bij de chauvinistische winkelbediende op de camping in Frankrijk, geen probleem. Er zijn genoeg gratis vertaal - apps te downloaden. Of gebruik Google Translate. "Un enfant peut faire le linge"...

Wat voor gevolgen hebben deze veranderingen in de werkomgeving?

Waar je momenteel niet om heen kunt is Het Nieuwe Werken (#HNW).
HNW, ook wel mobiel werken, betekent dat je altijd en overal je werk kunt doen. Zowel thuis, onderweg als op een flexibele werkplek. Je bent dus niet langer afhankelijk van plaats en tijd. Dit heeft een aantal voordelen:

• besparing op reistijd en -kosten en op CO2 uitstoot;
• medewerkers ervaren meer rust en concentratie tijdens het werken. Dit heeft een verbetering in kwaliteit en kwantiteit voor de verrichte werkzaamheden tot gevolg;
• HNW maakt een optimale afstemming mogelijk tussen privé en werk;
• Er treedt dankzij HNW een daling op van het ziekteverzuim en men is loyaler aan de organisatie;
• Het is een oplossing voor mensen die gebonden zijn aan huis (bv. gehandicapten);

En wat kan ik verwachten in de nabije toekomst voor de crisiscommunicatie in relatie tot social media? Op de website van het NCC (Nationaal CrisisCentrum) vond ik een mooi artikel daarover. Dat artikel wou ik jullie niet onthouden: Social media en crisiscommunicatie: een visie

Momenteel is er gelukkig een omslag gaande in Nederland. Er wordt op verschillende plekken onderzoek gedaan naar social media en crisiscommunicatie. Beleid wordt gemaakt of er wordt geëxperimenteerd. Zo ook wij, als GHOR MWB met het project CIA 2011.

Er is zeker nog een lange weg te gaan op het gebied van crisiscommunicatie in de toekomst. En achterblijven is geen optie. Dus Fast Forward... To the future.

Tot de volgende keer,

Wendy