Een vliegtuig iPad-proof?

Deze week heeft mijn collega Monique de Bekker, medewerker communicatie, met heel veel inspiratie een blog geschreven. Monique is net terug van een welverdiende vakantie in Curacao. Nu deel I. 

Veel plezier met Monique's blog!

Wendy

Ik heb beloofd een blog te schrijven, maar nog nooit gedaan. Kan ik dat wel...? Ik ben niet zo'n schrijver, maar onderweg in het vliegtuig in een stoel met erg veel beenruimte (nooduitgang geboekt, cause you never know...) ben ik zo relaxed dat ik maar een poging waag.

In de stoelzak voor me zit een flyer van het ‘Entertainment on board’: films die ik al gezien heb, sommigen meer dan 1 keer. Tv-series als Friends (thuis heb ik de complete DVD-box met alle seizoenen) en muziek uit het jaar.... ehm, nul. Kortom, dat entertainment kan mij niet zo entertainen en ik moet me nog 8 uur zien te vermaken.

Gelukkig heb ik mijn iPad bij. Hij is namelijk niet alleen handig voor sociale media en mail, agenda en andere werkgerelateerde zaken, je kunt er ook uren bezig zijn om vliegtuigjes veilig te laten landen (kan ik net zo goed als de piloot van onze Boeing 737), boerderijdieren te voeren (zouden ze die hebben op het eiland waar ik straks het vliegtuig uit stap?) en Angry Birds te spelen.

Toch heeft de iPad een nadeel. Om mijn volgers te laten weten waar ik momenteel ergens zweef, wil ik een Tweet sturen. Maar wat ik ook probeer, geen mobiel netwerk boven de Atlantisch Oceaan. En Wifi in het vliegtuig daar hebben ze bij deze maatschappij nog niet over nagedacht. "Zijn er al maatschappijen waar Wifi wordt aangeboden, en waar vliegen zij naartoe?", vraag ik me hardop af. Ik beloof mezelf en mijn buurman in het vliegtuig dit te gaan uitzoeken als ik terug ben van mijn weekje vakantie op een zonovergoten warm eiland.

Ondertussen hoor ik de stewardess zeggen dat we over 5 uur op onze bestemming zijn. Ik kan niet wachten, want daar hebben we weer verbinding met het wereldwijde web en kan ik al mijn volgers laten weten dat we er zijn (Twitteraccount natuurlijk wel tijdelijk beveiligd, om @inbreker niet te laten merken dat we niet thuis zijn) en kan ik alle ontwikkelingen in Nederland, inclusief mijn collega's in het CIA project van de GHOR, goed volgen. Ik ben benieuwd of er druk getwitterd wordt de komende week.

Nog een paar uur te gaan met het vliegtuig. Ik ga nog even mijn ogen dichtdoen!

To be continued...

Monique

NL alert

Zaterdag 16 april las ik het bericht "Twitter en sms als waarschuwing voor ramp als bij Moerdijk". Het artikel ging over NL Alert. Ik las het op de website van Omroep Brabant en dit is de link naar het artikel:

http://www.omroepbrabant.nl/?news/1537921053/Twitter+en+sms+als+waarschuwing+voor+ramp+als+in+Moerdijk.aspx

Even, heel even, dacht ik een beetje arrogant: "Hé, ze hebben mijn blog over WASpalen gelezen!"
Nou weet ik natuurlijk wel beter. Maar toch was ik enthousiast. Er gaat duidelijk iets veranderen.
En Nederland loopt op kop! NL Alert, een systeem om burgers te alarmeren en informeren in tijden van crisis.... via Twitter en SMS...

De sirenes zullen nog wel tot 2018 loeien als iedereen naar binnen moet en de ramen en deuren moet sluiten. Maar daarnaast gaat er door NL Alert een tekstbericht met informatie naar alle mobiele telefoons in het rampgebied.

Ik vind het fantastisch. Mensen worden niet alleen gealarmeerd dát er iets aan de hand is, maar ze krijgen ook informatie over wát er loos is. Met bijbehorende instructies!

Wat ik nog niet wist, zo technisch ben ik nou ook weer niet, het alarmbericht van NL Alert gaat gewoon door de lucht naar alle mobieltjes in het bepaalde gebied. De nummers hoeven niet verzameld te worden. Ben je dus met je mobieltje in het gebied, dan krijg je een berichtje. Hoe mooi en hoe makkelijk is dat. Dit heet een 'cell broadcast'. Zelfs als het telefoonverkeer overbezet is (wat natuurlijk een reële mogelijkheid is ten tijde van een callamiteit), het systeem blijft letterlijk 'in de lucht'. Weer wat geleerd....

Maar er zijn nog meer voordelen.
Doven en slechthorenden kunnen de WASpalen niet horen, de sirenes. Die krijgen nu dan wel de informatie via een tekstbericht. Er zijn daarnaast gepecialiseerde gsm-toestellen die de tekstberichten omzetten in spraakberichten voor blinden en slechtzienden.

Tevens wordt er aan de tekstberichten een speciale ringtone gekoppeld. Waarom? Mocht je telefoon op stil of op trillen staan, dan komt het bericht toch gelijk door. 

Na de zomer 2011 zal NL Alert in Nederland geïntroduceerd worden. Uiteraard met goede voorlichting... want daar draait het tenslotte toch om....?

Groet,
Wendy

Let's play...

Laten we het eens hebben over spelletjes. En wel het gebruik van online spelletjes om het risicobewustzijn van de burger te vergroten. Online social games als middel voor risicocommunicatie.

Allereerst, wat zijn social games?
Social Games zijn spelletjes waarbij het draait om het communiceren met medespelers tijdens het spelen van de (online) game. Dus kort gezegd: het sociaal maken van het spelen van een spel.

Misschien heb je al eens gehoord van Second Life? Dit een mooi voorbeeld van een social game waarbij men in een virtuele wereld met elkaar kan chatten en zelfs een virtuele wereld met elkaar kan opbouwen. De sociale netwerken zoals Facebook en Hyves blijven niet achter op het gebied van deze spellen. Vooral Facebook heeft een zeer populair spel ontwikkeld, Farmville genaamd, met miljoenen gebruikers per dag.

Miljoenen gebruikers per dag? Dit is natuurlijk interessant voor bedrijven. Zij kiezen bijvoorbeeld voor het opzetten van hun eigen social media game. Meestal een eenvoudig klein spelletje dat door consumenten gespeeld kan worden, uiteraard met veelvuldig gebruik van het merk van het bedrijf. Zo creeer je naamsbekendheid van de organisatie. De doelgroep maakt op een leuke manier kennis met het bedrijf of organisatie wat dan weer kan bijdragen aan het imago.

Logisch om dit medium in te zetten voor risicocommunicatie. Want dit is natuurlijk perfect inzetbaar door de overheid.

Kinderen, maar ook ouderen, leren dagelijkse dingen door herkenning en herhaling. Men kan dus leren van een game.... Bij een game met verschillende levels en verschillende doelen kan de speler fouten maken en dezelfde situatie opnieuw beleven en proberen het doel te halen. Men leert dus van zijn of haar fouten.

Er zijn op dit moment maar weinig games welke als doel hebben het vergroten van het risicobewustzijn van burgers. Het Ministerie van BZK heeft als onderdeel van haar campagne "veiligheid heb je zelf in de hand" een game ontwikkeld met als doel de gamer te laten ervaren voor welke keuzes men komt te staan in het geval van een noodsituatie. http://www.72uur.nl/. Deze game heeft als uiteindelijk doel mensen bewust te maken van de voorbereiding die zij moeten treffen om niet snel in de problemen te komen als zich een noodsituatie voordoet.

Dit soort games zijn in mijn ogen een perfect platform om een brede doelgroep te bereiken op een aantrekkelijke, interessante en interactieve manier. Let wel, het is een aanvulling op de reeds bestaande risicocommunicatiemiddelen. Het is de ideale manier om de doelgroep spelenderwijs te confronteren met de boodschap die men wil overbrengen of kortweg te leren omgaan met bepaalde situaties. Zoals bij 72uur.nl.

Deze games zouden dan ook geschikt moeten zijn om op je telefoon te spelen tijdens een verloren momentje in de trein. Het spel behoeft natuurlijk competitie-elementen, humor en een simpel concept. Daarnaast zou het gratis moeten zijn en deelbaar met vrienden en andere spelers (groepen in deze virtuele wereld).

Beschikt een game over deze eigenschappen? Dan spreken we in dit geval dus niet van....

.....game over!

Wendy

Bron: Essay "Online social games als middel voor risicocommunicatie" geschreven door M.C.J. de Bekker