De Twitter-hype?

Is Twitter een hype?

hype Uitspraak: hajp. de -woord (mannelijk) hypes. Zelfst. Naamw. Door veel mensen gedeelde belangstelling of bezigheid die na korte tijd voorbij is. Synoniem: rage   
hype1) Modegril 2) Plotselinge rage 3) Rage 4) Trend

Wij Nederlanders slaan steeds meer en meer aan het twitteren. In juni 2010 hadden 'we' 191.000 tweeps van eigen bodem en in februari 2011 is dat gestegen naar 418.621. Dit is meer dan een verdubbeling van het aantal twitteraars in Nederland. Ook al is niet iedereen het met mij eens, ik vind dat je niet meer om Twitter heen kunt en dat je niet kunt spreken van een hype.

Er zijn heel veel mogelijkheden met Twitter. En dan denk ik verder dan aan het inzetten van Twitter bij het zoeken van een nieuwe baan of het hernieuwen van vriendschappen. De media zetten steeds vaker succesvol Twitter in. Noem een doelgroep en hij is te vinden op Twitter.

Ook voor de overheid liggen er prachtige kansen op Twitter. De overheid kan met Twitter snel en duidelijk in contact komen met de samenleving. Twitter biedt ook de mogelijkheid tot tweerichtingsverkeer waardoor burgers ook hun vragen kunnen benoemen. Pak die kansen!

Uit een onderzoek in opdracht van het NCC (Nationaal CrisisCentrum) is gebleken dat 76% van de ondervraagden tijdens een crisis graag zelf van de overheid via Twitter informatie wenst te ontvangen. Er blijkt geen duidelijke voorkeur te zijn voor welke overheid (gemeente, regio, rijk) de informatie zou moeten versturen. In principe zou dit vanuit alle overheidsinstanties moeten kunnen.

De wereld is transparanter geworden. Mede door social networks, blogs en twitter. We zijn bijna altijd in contact met elkaar en hebben overal en altijd toegang tot informatie. Goed nieuws gaat snel, slecht nieuws gaat sneller. Twitter kan van grote invloed zijn in de reputatie van een persoon of merk. Onze mening telt en we maken graag gebruik van de vele communicatiemiddelen om onze meningen, dan wel niet vanuit de rol als consument, met de hele wereld te delen.

Een kwart van de twitteraars typt meerdere keren per dag een berichtje. Over persoonlijke gebeurtenissen, over interesses, het werk of om heerlijk ongezouten kritiek (positief en negatief) te geven. 

Tijdens het schrijven van deze blog vroeg ik mij af wat Twitter mij nu persoonlijk oplevert. Dank zij mijn getwitter heb ik nieuwe contacten opgedaan. Zakelijk en privé. Daarnaast kijk ik met al mijn twittervrienden naar leuke programma's. Ieder gezellig op zijn eigen bank. Via Twitter ben ik gekomen tot het schrijven van deze blog. Want zonder Twitter was mijn privé blog niet in het oog gesprongen bij de juiste personen. En dankzij Twitter heb ik veel meer traffic naar mijn 2 blogs. Een leuke bijkomstigheid!

Maar hoe je het ook wendt of keert... ik ben een Twitterfan. Maar dat wisten jullie al wel....

Groet en tot de volgende keer,
Wendy

In gesprek met Jos de Laat

Voor je het weet is het maart. En voor je het weet zijn we halverwege het project CIA.
Ik vind het daarom hoog tijd om Jos de Laat, adjunctdirecteur van GHOR MWB en tevens initiatiefnemer van het project, te bevragen naar zijn mening. Hoe vindt Jos het project tot nu toe lopen en hoe ziet hij de 2e helft van het project tegemoet.

Jos, wat is je doel met dit project en wat hoop je te bereiken?

"Het belangrijkste wat ik hoop te bereiken is om de organisatie in beweging te krijgen en mensen in contact te brengen met allerlei ontwikkelingen die passen bij deze tijd. Met o.a. social media creëer je een nieuwe manier van denken en dus ook een nieuwe manier van werken."

"Bij rampen en crisis, bijvoorbeeld met gevaarlijke stoffen, maken burgers zich zorgen over de gevaren voor de volksgezondheid. Ik hoop door gebruik te maken van social media een positieve bijdrage te leveren aan de wijze waarop gezondheidsdreiging wordt ervaren. Ook in het betrekken van burgers in het beleid en bij risicocommunicatie is er voor sociale media een grote rol weggelegd. En dat vormt volgens mij ook een goede basis in de toekomst voor het bevorderen van zelfredzaamheid en burger (e)participatie."
 

Wanneer is het project voor jou succesvol?

"Natuurlijk als ik antwoord heb op de vragen die gesteld zijn bij de start van het project. Denk bijvoorbeeld aan:  

• Wat zijn je ervaringen met de iPhone/Black Berry als middel voor de communicatie met de eigen organisatie en ketenpartners?
• Wat zijn je ervaringen met de iPhone/Black Berry en de inzet van (social) media voor je persoonlijke/professionele ontwikkeling?
• Hoe beoordeel je in het algemeen de effectiviteit/efficiency/meerwaarde van de iPhone/Black Berry/iPad boven de nu reeds ingezette middelen?
• Wat betekent dat voor de inrichting van onze organisatie, te ontwikkelen apps, digitalisering van middelen etc?"

"Daarnaast is het project succesvol als er nieuwsgierigheid, enthousiasme en bewustwoording is ontstaan in de nieuwe manier van denken en werken. Het gebruik maken van de netwerken, de systemen, de mogelijkheden."

Hoe vind je de inzet van de medewerkers tot nu toe?

"Dat is een moeilijke vraag. Dat verschilt natuurlijk per persoon. Over het algemeen ben ik best wel tevreden over de inzet en betrokkenheid van collega's. Voor velen was het een volkomen nieuwe wereld. Dat is wel gebleken."

"Want als ik kijk naar wat het project kost aan tijd dan valt het toch wat tegen. Ik had gedacht dat het sneller opgepakt zou worden, dat het meer bekend was bij de collega's. Het bleek toch wat weerbarstiger dan ik dacht. Collega's hebben echt tijd nodig om bv. Twitter te gebruiken als kennis- en informatieinstrument. Maar inmiddels zie ik wel degelijk positieve ontwikkelingen."

Wat zijn je verwachtingen voor de komende 3 maanden?

"We gaan door op deze ingeslagen weg. Er zijn voorlopers onder de collega's en er zijn natuurlijk collega's die wat minder volgen. Dat is logisch. Deze collega's mogen we niet uit het oog verliezen.

We gaan ons verder toespitsen op andere social media. Denk aan LinkedIn en Facebook. En dan met name aan het vormen van groepen en volgen van groepen."

"Een mooi voorbeeld is zijn de groepen over orkaan Katrina. Na orkaan Katrina zijn er Facebook-groepen ontstaan van lotgenoten van deze ramp. Deze lotgenoten zochten elkaar via social media en deelden hun ervaringen. Onderzoek heeft aangetoond dat dit heeft geresulteerd in minder inzet van de geestelijke gezondheidszorg in het nazorgtraject. De mensen deden het dus eigenlijk gewoon zelf."

"Zo wil ik ook organisaties betrekken bij ons beleid en bij onze ontwikkelingen. Maar voordat je dat doet is het belangrijk dat je zelf als organisatie het gevoel krijgt bij het instrument. En daar gaan we verder aan werken. Je kunt anderen niet meekrijgen als je zelf niet enigszins weet hoe het werkt en het nut ervan in ziet."

"Ik ben erg enthousiast zoals het gaat en zie nu al positieve effecten om mij heen van medewerkers die nieuwe ontwikkelingen schetsen; op zoek gaan naar de dialoog op het sociale net. Wij willen in de maatschappij staan en samen met de maatschappij aan de slag om onze doelen te bereiken."


"De eerste stappen zijn gezet!"

Wat zou jij doen?

Tegenwoordig zijn iPads en Tablets een veel voorkomend iets. De iPad is in mijn ogen over een aantal jaren alomvertegenwoordigd en niet meer exclusief. Eigenlijk zoals de laptop nu is. Het verschil is natuurlijk wel dat je een iPad echt overal mee naar toe kunt nemen. Hij past nog net niet in je binnenzak.

Maar, wanneer gebruik je je iPad of Tablet nou wel (in het openbaar) en wanneer gebruik je hem niet? Het antwoord hierop is heel persoonlijk en is per situatie verschillend. Toch waag ik het om een soort van iPad-etiquette met jullie te delen. Ik ben benieuwd of jullie het ook zo zien.

Een diner in een restaurant? Dit lijkt mij logisch. Ik zou mijn iPad thuis laten. Focus je op je gesprekspartner.

Een Business meeting? Dat hangt er vanaf. Ben je voorzitter in de vergadering dan kan het zijn dat je je iPad nodig hebt voor een presentatie. Logisch dat je hem dan wel gebruikt. Ben je deelnemer van een vergadering? Dan zou ik behoudend zijn in het gebruik. Maak je notities, geef dat dan even aan. Men zou de indruk kunnen krijgen dat je niet geïnteresseerd bent en druk aan het e-mailen bent. Vind je het ècht niet interessant? Doe alsof en zorg dat je niet betrapt wordt tijdens het spelen van een spelletje Angry Birds.

In de auto? Er zijn al automerken met een iPadhouder in de auto of waarbij je bij de opties kunt aankruisen dat je je auto iPad-ready afgeleverd wilt hebben. Het is natuurlijk handig om in je auto o.a. audio- en videosteams van internet af te spelen over de speakers van je auto. Of denk aan navigeren via Google maps. Filmpjes op de achterbank voor de kids. Er gaat een wereld voor je open. Het bedienen van de iPad zou ik overlaten aan je medepassagier of wachten tot je stil staat.

Met de iPad naar bed? Why not. Zoek je nog een leuke gadget (van 20.000 dollar)? Kijk dan even naar deze link: http://www.mytablet.nl/2011/01/27/met-de-ipad-naar-bed-van-20-000-dollar/

Er zijn natuurlijk ook leuke apps voor de slaapkamer. Nee, ik heb het niet over dat soort apps! (dirty mind)
Ik bedoel apps als aSleepHD of Sleep Cycle. Bij deze apps voorziet je iPad je van muziek of geluid naar keuze (regenbui, vogeltjes ...) en registreert je slaappatroon en eventueel hoeveel je snurkt (maar dat kan je eventuele partner je waarschijnlijk ook wel vertellen).

Je iPad en het toilet? Ik las in een artikel in de Telegraaf dat 73% de iPad mee naar bed neemt of naar het toilet. De tablet vervangt in veel gevallen de papieren krant of een tijdschrift. Let wel op: de iPad2 is voorzien van 2 camera's...

Op de bank? Natuurlijk. Dat lijkt me overbodig om toe te lichten. Niets zo leuk als twitteren tijdens een populair programma. Vooral het lezen van tweets van anderen is hilarisch. Het lijkt net of je met tientallen thuis, op de bank, het programma aan het kijken bent.

Je iPad gebruiken in openbare gelegenheden? Denk aan de wachtkamer bij de tandarts, in de trein of bus, in de supermarkt. Mijn ervaring is, zolang de iPad nog niet ingeburgerd is en je haalt hem tevoorschijn in het openbaar, wees bedacht op mensen die ongegeneerd gaan meekijken op je scherm of op jaloerse blikken (alsof je een aandachtszoekend, gadget-geil persoon bent). Zelfs "mag ik hem even vasthouden/aanraken" blijkt heel normaal.

Ik voel me persoonlijk nog niet zo vertrouwd met mijn iPad dat ik hem argeloos tevoorschijn tover uit mijn handtas in de wachtkamer van de dokter of tandarts. Ik loop er ook niet mee door de AH met mijn boodschappenlijstje in 'notities'. Ik schrijf nog trouw mijn boodschappenlijstje vanuit mijn iPadje over op een papiertje... ik durf het niet.

Toch ben ik er van overtuigd dat het een kwestie is van tijd voordat we allemaal met onze iPad of tablet door de supermarkt lopen. Of dat we ons krantje erop lezen in de wachtkamer of trein. En dat het misschien over een paar jaar heel normaal is dat de heren en dames in vergaderingen hun blik niet op de voorzitter gericht hebben maar op hun iPad. Dat is dan geen teken meer van ongeïnteresseerd zijn. Nee, dat heet dan multi tasken....

Ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

Groet,
Wendy Vervaart