I'm a gadget freak

Na wat soul searching kom ik tot de conclusie dat ik een gadget freak ben. Ik dacht altijd van niet….

Maar, ik  heb een prachtige GSM waarmee je kan bellen, internetten, whatsappen en wat al niet meer. Ik kan mij geen leven meer voorstellen zonder constante toegang tot mijn e-mail en internet.

Ik heb een variant van een TomTom standaard in mijn handtas. Zodra de route afwijkt van huis naar kantoor of terug: hup, Mio in de sigarettenaansteker. Vertel mij maar of ik links of rechts moet. Alleen kan ik het niet zonder verdwalen. Dat laatste lukt me overigens ook best MET de navigatie AAN.

Ik apprecieer de handige gadgets wel die goed werken. Zo ben ik idolaat van alles met een appeltje erop. Want hoe makkelijk kan het zijn?

Inmiddels blijkt dat de iPad2 ook bij mijn collega’s goed in de smaak valt. Dit komt zeker ook omdat de iPad zo gebruiksvriendelijk is.

De niveauverschillen zijn groot onder de collega’s. Van complete digibeet tot echte wizz kid, iedereen blijkt ermee overweg te kunnen.

Als support, wanneer het toch even niet zo makkelijk lukt, dan zijn wij daar als projectgroep om iedereen wegwijs te maken in de wondere wereld van dit mooie apparaat. We bespreken één keer per maand waar de knelpunten liggen. We kiezen een app waarvan wij denken dat deze onmisbaar is op zakelijk gebied en die hen zal helpen meer uit de iPad te halen. De app wordt uitvoerig toegelicht en stap voor stap doorgenomen in een gezamenlijke bijeenkomst.

We geven de collega’s huiswerk om het oefenen en het gebruik te stimuleren. De laatste opdracht die de collega’s meekregen was bijvoorbeeld: maak een presentatie over jezelf van 3 minuten in Keynote. Door leuke opdrachten, het uitdiepen van apps en het gebruik van de iPad proberen we de niveauverschillen onder de collega’s gelijk te trekken. Maar belangrijker: we hopen dat alle collega’s inzien wat de toegevoegde waarde is en wat de voordelen zijn van de iPad op zakelijke gebied.

We hopen dat ze inzien hoe leuk en hoe makkelijk het is om met de iPad te werken!

Ik heb een lijstje gemaakt met apps waarvan ik vind dat ze onmisbaar zijn op je iPad als het gaat om zakelijk gebruik:

·         Prezi Viewer: Ga naar prezi.com, maak een Prezi-presentatie en laat het zien aan wie je wilt, waar je maar wilt met de Prezi Viewer.

·         Easy Note: Een simpele, effectieve notitie en to-do app.

·         Pages: Tekstverwerker voor de iPad. Werkt samen met iCloud zodat je documenten altijd en op al je IOS apparaten up to date zijn

·         Yammer: Beveiligde sociaal netwerk voor het bedrijf. Blijf altijd en overal op de hoogte van wat er gaande is en speelt. De digitale koffiehoek van het bedrijf.

·         Dropbox: Alles wat je in Dropbox opslaat heb je altijd en overal bij je. Up to date on the go.

·         Face Time: Even met je collega een overlegje op afstand? Geen probleem met Face Time.

·         GoodReader: Een fijne PDF-reader, maar ook handig voor boeken, foto’s en filmpjes

·         Keynote: De meest veelzijdige presentatie-app. Je presentatie zien er geweldig uit, compleet met animaties.

·         Keynote Remote: Je bestuurt je Keynote-presentatie op je iPad op afstand met je iPhone.

·         My Notebook!: Een notitie-app met een agenda en to-do support. Voordeel is dat je met deze app je notitites in Dropbox kunt opslaan en kunt delen.

Doe er je voordeel mee, al zijn ze niet allemaal gratis. Maar ach, de Kerstman staat al bijna op de deur te kloppen.

Misschien vind je wel een iTunes Gift Card onder de kerstboom?

Tot de volgende keer!
Wendy

GHOR MWB “TabletJES”

De zomer is nu toch echt voorbij. We zijn weer terug van vakantie en gaan met “opgeladen batterij” weer aan het werk. Een mooi moment voor het vervolg op het CIA project:

Het project Tablet.

Door CIA 2011 weten de medewerkers al hoe zij praktisch om kunnen gaan met enkele nieuwe media en hoe ze smartphones kunnen gebruiken om actuele informatie te verkrijgen, ook tijdens incidenten. Zeg maar dat de eerste aanzet tot een moderne manier van netwerken en kennisdeling in gang is  gezet. Het is nu tijd om de vervolgstap te zetten

ta·blet:  de, het; v(m) en o –ten. Betekenis: Pastille. Supplement. PC die alleen bestaat uit een scherm. Een tot een plat schijfje geperst geneesmiddel.

In ons geval heeft de naam een dubbele betekenis: als tablet-pc en als supplement. De tablet-pc die een toevoeging of supplement is, gericht om, aanvullende op reeds bestaande manier van werken, nieuwe manieren van netwerkontwikkeling, relaties opbouwen en kennis- en informatiedeling in te bedden in de dagdagelijkse bezigheden en werkzaamheden. En dat zou allemaal ook nog flexibeler, mobieler en duurzamer moeten worden. De GHOR is een netwerkorganisatie pur sang. Daarom is het ook belangrijk dat onderzocht wordt welke nieuwe mogelijkheden er nu zijn ontstaan met de komst van social media en web 2.0

In het project Tablet zijn de medewerkers van de GHOR uitgerust met een iPad en gaan we samen het pad op van het digitaal (SAMEN)werken. Zo willen we digitaal netwerken opzetten, papierloos werken en het e-mailverkeer reduceren. Dit door bijvoorbeeld meer te communiceren via Yammer. Op deze manier is kennis niet meer “verstopt” in de individuele mailbox maar is informatie transparant terug te lezen op Yammer. Wanneer dat mogelijk is uiteraard. De ‘e-mailvloedgolf’ neemt af en men kan online in diverse gesprekken deelnemen.

Om tot deze doelstellingen te komen is het noodzakelijk dat iedereen goed leert omgaan met de tablet-pc. En wij gaan ze daarbij helpen. Is dit een leuke uitdaging? Ik vind zeker van wel… Wij gaan ervoor en via deze blog houden we jullie op de hoogte van onze ontwikkelingen.

I’ll keep you posted. Net als altijd.

Groet,

Wendy

Time flies when you're having fun....

... En dat klopt zeker bij het CIA project GHOR. Voor je het weet is het 23 juni en is het CIA project (Contact en Informatievoorzieningen Anno 2011) alweer ten einde.

Wat heb ik met veel plezier aan dit project meegewerkt. Deze social media 'freak' klapte in haar handjes toen zij in januari gevraagd werd om deel te nemen. Ik heb mij natuurlijk wel even achter de oren gekrabt. Iedere week een blog schrijven over het project en over social media gerelateerde zaken. Lukt mij dat wel? Nu, een half jaar later, blijkt van wel. Na 22 blogs is het project ten einde.

Wat hebben we nu gedaan? We hebben de collega's medio mei een enquête toegezonden met het verzoek deze anoniem en zorgvuldig in te vullen. 23 juni hebben we de resultaten daarvan gepresenteerd en het project geëvalueerd.

Wat is er naar voren gekomen uit deze evaluatie? Wat is er opvallend?

Allereerst is duidelijk naar voren gekomen dat beschikking hebben over de juiste randapparatuur noodzakelijk is. Zie ook http://ghormwb.blogspot.com/2011/06/fomo-fear-of-missing-out.html Zonder Blackberry, iPhone of iPad is het lastig deelnemen aan het social media verkeer.

Wat verder opvalt is dat begeleiding, behoorlijk intensieve begeleiding, zeker aan het begin van het project, van groot belang is. Denk aan spreekuren die wij meerdere keren per week ingepland hadden. Tijdens deze spreekuren (twee uur per week) kregen collega's de gelegenheid zonder afspraak binnen te lopen met diverse vragen. Vragen over het gebruik van de iPhone, Twitteren, diverse apps of instellingen van de Blackberry, het synchroniseren van agenda's en mailboxen, noem het maar op. De collega's werden weer geënthousiasmeerd en op weg geholpen.

Daarnaast werd er gemiddeld één keer per maand, aansluitend aan het werkoverleg, een bijeenkomst georganiseerd voor alle collega's waarin een paar onderwerpen werden uitgelicht en uitgediept. Denk aan de mogelijkheden van Twitter, wat kun je met Facebook of wat is de meerwaarde van Yammer. Of gewoon oefenen in Twitteren. De collega's die drempel over helpen om te gaan Twitteren. En ook tijdens deze bijeenkomsten kreeg iedereen voldoende gelegenheid om problemen voor te leggen of vragen te stellen.

Maar niet alleen goede begeleiding en voorzieningen als randapparatuur zijn nodig om het project te doen slagen.

Jos de Laat, adjunctdirecteur GHOR MWB, benadrukt nog eens dat we mee moeten in de maatschappelijke beweging willen we onze doelen als GHOR en Veiligheidsregio beter realiseren. We moeten verder doorontwikkelen. Dit kan alleen maar met een nieuwe manier van werken en een andere manier van denken. 

De toekomst is het resultaatgericht werken. De trent van 24 uur per dag beschikbaar zijn wordt alleen maar meer. De maatschappij zit via allerlei virtuele netwerken aan elkaar en is continu in ontwikkeling. Wij moeten daar in mee. En werk en privé lopen daarbij tegenwoordig door elkaar heen.

De verantwoordelijkheid voor een andere manier van werken en denken ligt niet alleen bij de 'kartrekkers' van het project maar bij ieder zelf. Iedere werknemer heeft een voorziening gekregen om sneller en effectiever te kunnen werken. Zo'n smartphone is erg leuk privé en privé gebruik hiervan is geen probleem maar er wordt wel verwacht dat men ook werkgerelateerd enthousiasme toont en verder op onderzoek uitgaat.

Door dit project weten medewerkers praktisch hoe ze met de nieuwe media om moeten gaan. En dat is een eerste vereiste. En daarnaast weten ze hoe het te gebruiken om actuele informatie te verkrijgen, ook tijdens incidenten. Een nieuwe manier van denken en werken is in gang gezet.

Jos de Laat geeft aan in het najaar vervolgstappen te willen zetten. Meer gericht op hoe we die ontwikkelingen in de nieuwe manier van denken en werken verder kunnen vertalen naar de dagdagelijkse bezigheden en werkzaamheden.

Wil je weten wat deze vervolgstappen precies inhouden? Waarheen leidt dit social media pad van de GHOR Midden- en West-Brabant?

Houd deze blog dan goed in de gaten!
I'll keep you posted. Beloofd.

Wendy

FOMO: Fear Of Missing Out

Tijdens de lunch in de bedrijfskantine kwam het weer ter sprake. Als je geen beschikking hebt over 'randapparatuur' als iPhone, iPad, tablet of andere smartphone voel je je al gauw verstoken van informatie.

Ik heb het al eerder aangegeven in mijn blog maar Nederland is koploper op het gebied van social media. We twitteren, hyven, linkedinnen en facebooken alsof ons leven er vanaf hangt. Er zijn nergens anders ter wereld verhoudingsgewijs zoveel gebruikers van social media als in Nederland.

Mag ik ook zeggen dat ik soms het gevoel heb dat de social media veel gebruikt wordt om op te scheppen over zijn of haar leven en life style? Al ben ik daarin ook niet helemaal onschuldig. Zo Twitter ik graag over mijn trots (mijn vw kever) en heb ik bijvoorbeeld wel eens getwitterd over de fles champagne die ik met een paar vriendinnen de bioscoop in had gesmokkeld. Bij de film Gooise Vrouwen. Dat dan weer wel. Maar ik dwaal af...

Maar wat gebeurt er als je niet Twittert of deelneemt aan de sociale media?
Dan voel je je hier in Nederland misschien wel een buitenbeentje. Er gebeurt van alles, zowel zakelijk en privé, via die social media. Daar voel je je dan niet bij betrokken. Zeker als dit niet je eigen keuze is. Er zijn tenslotte ook genoeg mensen die bewust het sociale verkeer ontwijken. Maar als het niet je eigen keuze is het komt door het ontbreken van die smartphone of die tablet, dan komt daar de term ‘FOMO’ – fear of missing out - om de hoek kijken.

Ik ontvang toch wel regelmatig signalen van mensen die om wat voor reden dan ook geen smartphone of tablet hebben en bang zijn iets te missen. Of niet alleen bang zijn, maar daadwerkelijk vanalles missen. Ik denk hierbij aan mijn ouders (over mijn grootouders heb ik het maar niet), wat vrienden en collega's. 

Zo werd dit weekend Concert at Sea afgelast vanwege de weersomstandigheden. Via Twitter werden de nog te verwachten bezoekers gewaarschuwd niet te komen omdat het concert was afgelast. Op Twitter was het afgelasten van het Concert zaterdagmiddag al snel een veelbesproken onderwerp. Binnen een half uur waren zowel 'Renesse’ als 'Concert’ trending topics in Nederland.

Maar hoe is die groep bezoekers gewaarschuwd die niet deelneemt aan de social media? Natuurlijk doet mond-tot-mond-'reclame' een hoop maar er zullen toch mensen zijn die er noodgedwongen maar een dagje uitwaaien van hebben gemaakt omdat ze vergeefs in Renesse stonden.

Aangezien ik zelf over de nodige randapparatuur beschik en ik niet objectief kan aangeven hoe het voelt om dit te moeten missen leek het mij een goed idee om met 2 van mijn collega's in gesprek te gaan die het wel zonder smartphone of iPad moeten doen.

Lukt dat nog in de huidige tijd?

Birgit en Martine zijn beiden communicatiemedewerker bij de Veiligheidsregio MWB.

Martine geeft aan dat haar vrienden, haar persoonlijke netwerk, altijd en overal met een smartphone in de handen te vinden zijn. Dit kan in tegenstelling tot social media soms in A-sociale media of A-sociaal gedrag resulteren.

Birgit mist informatie. Op maandag wordt er gelachen over een grap die in het weekend is rond gegaan via Twitter. Ik weet niet waar het op dat moment over gaat en heb het idee iets te missen.

En het gaat weleens om een grap die je mist, maar soms gaat het over serieuze en belangrijke informatie. De informatie komt vaak niet via andere kanalen naar je toe waardoor je een informatie-achterstand hebt. Dit gebeurt zowel privé als zakelijk. Birgit benadrukt ook dat het vaak in gesprekken, bijvoorbeeld tijdens de lunch of op feestjes, bijna nergens anders meer over gaat. Over apps, tweets, foto's en nieuwtjes. Je voelt je soms dom als je niet weet waar het over gaat.

Martine geeft tevens aan dat in sociale kring, zodra een gesprek over een bepaald onderwerp gaat waar men iets niet van weet, gelijk de smartphone getrokken wordt om het een en ander te googlen. Dan voel je je toch zitten met je "koelkast" telefoon. Daarnaast was er pas een symposium over social media waar je alleen aan deel kon nemen als je over de juiste randapparatuur beschikte. Dan val je dus weer buiten de boot.

Birgit deelt dit gevoel. Tegenwoordig zie je overal, op tv of in bladen, de zogenaamde QR-codes (Quick Response code: http://nl.wikipedia.org/wiki/QR-code). Helaas kun je daar zonder smartphone niets mee.
Je wordt min of meer verplicht over te gaan tot aanschaf van een smartphone of tablet, wil je niet achter de feiten aan lopen.

Maar Birgit en Martine, er zijn ook voordelen aan het niet deelnemen in het social media verkeer! Echt waar. Bijvoorbeeld de rust van niet altijd bereikbaar zijn. Je hebt geen drang om de hele tijd op je telefoon te kijken. En soms is het wel eens lekker om te kunnen roepen: "Ik weet van niks!"

Tot de volgende (voorlopig laatste) keer!
Wendy

Yammer: What are you working on?

Eerlijk zal ik bekennen dat ik het niet makkelijk vind om gedurende een half jaar, iedere week, een Social Media-onderwerp te vinden om over te bloggen. Ideëen heb ik genoeg. Daar ligt het niet aan. Maar het moet wel gaan over Twitter, Yammer, Web 2.0, HNW of Facebook.

Ik heb mijn iPad al doordringend aangekeken.... Kom je met een blogidee? Maar helaas. 

Of toch?

Het Yammer icoontje sprong mij in het oog. "Pick me! Pick me! Ik heb nog veel te vertellen!" Kan ik nog een blog schrijven over Yammer? Ik denk het wel. Yammer heeft veel te bieden.

Yammer is de digitale koffiehoek van de afdeling. De rookruimte van het bedrijf. Maar dan online. De plek waar men even snel bij elkaar komt om bij te praten, om te vertellen waar men mee bezig is of wat ze bezig houdt. Men kan er zijn vragen stellen. Yammer is misschien wel de thermometer van de organisatie.

Yammer kan zorgen voor vermindering van de druk op je mailbox. De winst zit hem in het feit dat bij één-op-ééncommunicatie ieder bericht apart en door jezelf beantwoord moet worden. Bij Yammer kunnen meer mensen mee beantwoorden bij een vraag. Eigenlijk stel je je vraag aan de hele organisatie. Gegarandeerd dat er wel iemand is die het antwoord weet. Denk aan helpvragen als "Hoe print ik dubbelzijdig?" maar ook vragen als "Wie gaat er naar een bepaalde conferentie?" Collega's geven ook updates over de projecten waarmee ze bezig zijn.  Allemaal kleine beetjes informatie die samen van grote waarde zijn.

Yammer is simpel en laagdrempelig. En niet te vergeten gratis.
Er zijn nog wel veel mensen sceptisch over Yammer. Maar er wordt geen onzin heen en weer verzonden. Er wordt nuttige en leuke informatie met elkaar gedeeld. Bedrijven die meerdere vestigingen hebben brengen zo de collega's met elkaar in contact. "Hey Tilburg, wat zijn jullie aan het doen vandaag?"


Dan zijn er nog andere mogelijkheden met Yammer:

- Updates versturen
- Mensen volgen
- ‘1-op-1’ berichtjes versturen
- Yammer is beschikbaar via vele mobiele telefoons
- Het is mogelijk berichten te taggen (daardoor kun je informatie of berichten makkelijker terug vinden)
- Het toevoegen van bestanden zoals tekstdocumenten en afbeeldingen
- Het aanmaken van open en gesloten groepen binnen het bedrijfsnetwerk
- Er zijn mogelijkheid om de bedrijfshuisstijl toe te passen

Zoals je ziet kan Yammer zorgen voor kennisdeling. Voor een saamhorigheidsgevoel. Het bespaart tijd.

Yammer koppelt medewerkers aan elkaar. En daar is niets Yammers aan.

Groet,
Wendy Vervaart

De minpuntjes van social media

Johan Cruijff sprak ooit de wijze woorden: "Elk nadeel hep z'n voordeel." In veel gevallen klopt dat wel. Maar werkt het ook andersom? Het laatste half jaar heb ik met veel enthousiasme geschreven over social media en heb ik geprobeerd de verschillende aspecten ervan te belichten. Nagenoeg allemaal positief.  

Toch ben ik gaan nadenken over de negatieve punten van social media. Ik vind het tijd voor een kritische noot.

We leven in een tijd van veel informatie. Waar en wanneer we maar willen. We hebben altijd en overal toegang tot internet en social media. En het social media landschap is groot. Je kunt wel zeggen oneindig groot. En snel. Daardoor worden we elke dag blootgesteld aan een enorme hoeveelheid input, informatie en verspreidheid. Dit heeft tot gevolg dat er al snel een overload aan informatie en aan communicatie is.

Ik neem als voorbeeld Twitter: hoe meer mensen je volgt, hoe meer informatie, tweets, links en attachments er op je af komen. Je hebt steeds meer te lezen wil je op de hoogte blijven. Er wordt steeds meer van je gevraagd. Een reactie, een mening, toevoegingen etc.

Er zijn grenzen (of toch niet)
De grenzen tussen werk en privé vervagen. Juist doordat we altijd en overal social media tot onze beschikking hebben. En juist omdat we 'even snel' willen kijken op Twitter, Yammer, Facebook of Hyves. En misschien wel omdat we de druk voelen om te reageren ook al leent de situatie zich er eigenlijk niet voor.

Zo is er ook een, ja hoe zal ik het noemen, een soort van generatiekloof. De wat oudere generatie, ik zeg het voorzichtig, kan het niet altijd waarderen dat je ook in contact staat met de social media tijdens een gezellige borrel, verjaardag of bijeenkomst. Je bent met iemand in gesprek maar ondertussen ook met de rest van de wereld in je achterzak (of handtas).

Privacy
Daarnaast vind ik dat je goed moet oppassen wat je op internet plaatst. Welke content je plaatst en waar. Er kijken veel meer mensen met je mee dan je denkt. Zo ook een nieuwe werkgever, je nieuwe relatie. En daarbij al je vaste volgers/vrienden/contacten. Je hebt het natuurlijk zelf in de hand, maar je privacy kan ver te zoeken zijn als je niet voorzichtig bent.

Link je bijvoorbeeld Foursquare aan je Twitteraccount en check je vervolgens in bij Theater Carré in Amsterdam (ik noem maar een zijstraat)? Sta even stil bij hoe openbaar je account is. Je zou raar staan te kijken als er bij thuiskomst een kale plek op de muur te vinden is daar waar eens je flatscreen tv hing.

"Vrienden" verzamelenWist u dat er tegenwoordig mensen verzamelverslaafd zijn? Verslaafd aan het verzamelen van "vrienden". Ik plaats het woord "vrienden" bewust tussen aanhalingstekens. Er is een groot verschil tussen een vriend of een contact of volger....

Dan is er nog het minpuntje van de 140 tekens op Twitter. Al zijn de meningen daarover verdeeld of dit een minpunt te noemen is. Het is lastig om een emotie of mening over te brengen in 140 tekens op een zodanige manier dat het niet voor miscommunicatie zorgt. Je brengt namelijk een boodschap over in een beperkte hoeveelheid tekens, zonder mimiek of zonder ruimte voor het aanbrengen van nuances.

Dit minimum van tekens kan een probleem zijn maar zorgt ook dat mensen gaan nadenken over welke informatie men nodig heeft om de boodschap over te brengen. Ik denk dat er vaak ook wel een keer extra nagedacht mag worden of de boodschap überhaupt wel waard is om het WorldWideWeb op te sturen. Maar goed, dat is natuurlijk persoonlijk. Want wat ik belangrijk of interessant vind hoeft voor een ander niet zo te zijn. En omgekeerd.

Ik kan het niet laten om deze blog te eindigen met een postieve noot. Het zal wel de aard van het beestje zijn. Maar door onderstaand artikel, onlangs op nu.nl gelezen, was ik aangenaam verrast. Hoe creatief ben ik dan wel niet?

Veel plezier met dit artikel!

http://www.nu.nl/internet/2519776/twitteren-werk-bevordert-creativiteit.html

Tot de volgende keer.

Wendy Vervaart

  

De digitale wereld: Fast Forward

Waar is de tijd van Pong op je TV en spelletjes spelen op de NES (Nintendo)? De tijd van Duck Hunt en Super Mario Bros. De eerste Commodore Amiga met floppies. Goh, ik weet nog dat ik mijn eerste teksten voor school heb getypt op een typemachine. Elektrisch, dat dan wel. "Wat lijkt dit een eeuwigheid geleden", zeg ik met het risico bejaard te klinken. Ik ben 33 jaar oud, maar wat een wereld van verschil met toen ik aan het begin van mijn tienerjaren stond.

De technologische wereld is aan het veranderen, dat weten we allemaal. Het is als een sneeuwbaleffect. De technologie verbetert en versnelt met factor 2 in mijn ogen. Iedere ontwikkeling zorgt weer voor een snellere vooruitgang naar het volgende 'nieuws'. Waar houdt het op? Ik heb geen idee. Ik kan dat niet bevatten en ik kan niet bedenken hoe het er over 100 jaar gaat uitzien. Laat staan daarna.

In mijn omgeving zijn er nu al sceptici, meestal van een oudere generatie, die bang zijn dat de jeugd maar achter hun pc of tablet zitten, met de smartphone aan hun oren gekleefd, en daardoor alle menselijke contacten missen in hun leven. Ik denk dat het juist omgekeerd is. Door alle nieuwe communicatiemiddelen en social media (de naam zegt het al) heb je juist meer contact met familie en vrienden. Ik heb het al eerder gezegd, de hele wereld is binnen handbereik. Ieder moment van de dag. 24/7.

Met behulp van ‘data cloud’ is het mogelijk om binnenkort apparaatonafhankelijk te werken. Bijvoorbeeld: lees je thuis een boek op je tablet en moet je weg? Dan kun je je boek verder lezen in de trein op je smartphone, precies op de bladzijde waar je gebleven bent. De informatie wordt namelijk online opgeslagen en niet meer op de harddisk van het apparaat.

Tegenwoordig is het eigenlijk onmogelijk om nog iets te vergeten. Alle verjaardagen en afspraken staan in je tablet en smartphone. Verdwalen kan niet meer met Google Maps. Al lukt het ondergetekende toch wel eens om de weg kwijt te zijn. Letterlijk. Een stokbrood en Franse kaasjes bestellen bij de chauvinistische winkelbediende op de camping in Frankrijk, geen probleem. Er zijn genoeg gratis vertaal - apps te downloaden. Of gebruik Google Translate. "Un enfant peut faire le linge"...

Wat voor gevolgen hebben deze veranderingen in de werkomgeving?

Waar je momenteel niet om heen kunt is Het Nieuwe Werken (#HNW).
HNW, ook wel mobiel werken, betekent dat je altijd en overal je werk kunt doen. Zowel thuis, onderweg als op een flexibele werkplek. Je bent dus niet langer afhankelijk van plaats en tijd. Dit heeft een aantal voordelen:

• besparing op reistijd en -kosten en op CO2 uitstoot;
• medewerkers ervaren meer rust en concentratie tijdens het werken. Dit heeft een verbetering in kwaliteit en kwantiteit voor de verrichte werkzaamheden tot gevolg;
• HNW maakt een optimale afstemming mogelijk tussen privé en werk;
• Er treedt dankzij HNW een daling op van het ziekteverzuim en men is loyaler aan de organisatie;
• Het is een oplossing voor mensen die gebonden zijn aan huis (bv. gehandicapten);

En wat kan ik verwachten in de nabije toekomst voor de crisiscommunicatie in relatie tot social media? Op de website van het NCC (Nationaal CrisisCentrum) vond ik een mooi artikel daarover. Dat artikel wou ik jullie niet onthouden: Social media en crisiscommunicatie: een visie

Momenteel is er gelukkig een omslag gaande in Nederland. Er wordt op verschillende plekken onderzoek gedaan naar social media en crisiscommunicatie. Beleid wordt gemaakt of er wordt geëxperimenteerd. Zo ook wij, als GHOR MWB met het project CIA 2011.

Er is zeker nog een lange weg te gaan op het gebied van crisiscommunicatie in de toekomst. En achterblijven is geen optie. Dus Fast Forward... To the future.

Tot de volgende keer,

Wendy

Netiquette

Netiquette (short for "network etiquette" or "Internet etiquette")

Etiquette heeft alles te maken met beleefdheid en respect voor anderen. Hoe ga je om met etiquette in de nieuwe vormen van communicatie op het WorldWideWeb? Welke van onze oude etiquetteregels zijn nog van toepassing en wat is er veranderd? Met andere woorden: Wat zijn de regels van Netiquette?

Ik weet nog bij de start van het project CIA 2011 dat de collega's gevraagd werd om een twitteraccount aan te maken en te gaan twitteren. Er was, en in sommige gevallen nog steeds, angst om berichten op persoonlijke titel de wereld in te sturen. Wie kan het lezen? Wie bereik ik met mijn berichten? Wat mag ik wel en wat mag ik niet twitteren?

Nou gaat netiquette veel verder dan alleen Twitter. Denk ook aan meepraten op internetforums, participeren en lid worden van bepaalde (nieuws)groepen op bijvoorbeeld Facebook. Maar ook bij het versturen van e-mails of gewoon bij chatten.

Het is niet ingewikkeld... Gebruik je gezond verstand. Dan kom je al een heel eind. En wees je bewust van waar je iets plaatst. Dat zijn onze richtlijnen bij GHOR MWB.

Persoonlijk, en vooral in relatie tot Twitter, vind ik dat je bij het plaatsen van een bericht kunt nadenken over de volgende regel (een van mijn favorieten): "Behandel een ander zoals je zelf behandeld wenst te worden."

Als je soms ziet wat er over mensen getwitterd wordt.... En natuurlijk, ik geef ook graag mijn mening, ook over anderen. Ik ben de eerste die dat toegeeft. Maar wees respectvol.

Ik herinner mij bijvoorbeeld de tweets over de burgemeester van Moerdijk ten tijde van de brand bij Chemie-Pack. Waar was toen het respect gebleven? Soms lijkt het wel alsof men het gevoel heeft van "ach, het is maar Twitter". Twitter lijkt onpersoonlijk maar juist via een medium als Twitter bereik je de 'hele' wereld.

Nou is het ook weer niet nodig om bang te zijn om iets online te plaatsen. Denk maar zo, je kunt het altijd weer intrekken.

Gebruik geen HOOFDLETTERS tenzijn je iets op het net wilt SCHREEUWEN.

Lees je bericht goed na op spelfouten. Persoonlijk ben ik hier allergisch voor. Het komt gewoon dom over. En dat is niet wat je over wilt brengen op anderen.

Ten slotte: ken je het bestaan van "Trolls"? Trolls zijn gebruikers van internetpodia die andere gebruikers opzettelijk proberen uit te lokken tot een ruzie, of ze kwaad proberen te maken. Gewoon negeren die Troll. "Don't feed the Troll" is het motto.

En lukt dat niet? Dan kun je hem altijd nog doorverwijzen.
Naar het sprookjesbos wel te verstaan....   

Groet,

Wendy

Toekomst: Een twitterende Veiligheidsregio Antillen

Deze week deel II van gastblogger en collega Monique de Bekker!

Veel plezier met haar blog.

Wendy

Bij het schrijven van mijn vorige blog zat ik in het vliegtuig onderweg naar het zonovergoten en warme Curaçao en inmiddels zitten we heerlijk op de veranda van het gehuurde huisje.

Kort na aankomst ben ik er achter gekomen dat het begrip 'draadloos internet' niet overal hetzelfde betekent. Bij het reserveren van het huisje werd gevraagd of we gebruik wensten te maken van draadloos internet zodat een en ander dan bij aankomst voor ons geregeld zou zijn. Mooi, want dan kon ik van een afstand het CIA project volgen. Dus de iPad en een smartphone mee.

Maar... draadloos internet betekent op Curaçao een kastje dat een internetsignaal uit de lucht plukt (draadloos) en dat signaal vervolgens via een draad in een laptop laat uitkomen. Niet helemaal mijn idee van draadloos internetten, dus de iPad mag terug in de koffer om er vervolgens niet meer uit te komen tot de terugreis.

Na een aantal dagen wil je toch wel eens weten hoe het in Nederland gaat, dus net wakker toch even de telefoon gepakt om op het mobiel datanetwerk Twitter en Nu.nl te checken.

Mijn collega's zijn nog erg rustig op Twitter. Maar wat ik wel zie is dat ze druk zijn met feestjes, wielerwedstrijden, een bierbrouwerij en pannenkoeken bakken.

Ook merk ik een bericht op van een van de CIA-deelnemers over NL-alert, het gebruik van Twitter en sms als waarschuwing bij een ramp, naast de sirenes en de rampenzender. Goed bericht, benieuwd vanaf wanneer het ingevoerd wordt!

Na afsluiting van internet verschijnt er een melding dat er een open Wifi-netwerk is gevonden... Whoehoe, mijn buren blijken een onbeveiligde internetverbinding te hebben. Ben ik de komende dagen toch gratis op de hoogte van het thuisfront.

Weer helemaal up-to-date van al het nieuws vertrek ik naar het strand, waar na een paar uur ineens grote zwarte rookwolken het zonlicht tegenhouden. Grote brand. Zou de brandweer al onderweg zijn? Ik twitter of iemand weet of de COPI-bak (container voor het Commando Plaats Incident bij een Nederlandse grip 1) er al staat. Collega's laten vanuit Nederland weten dat ze onderweg zijn, maar dat de aanrijdtijd voor Curaçao nu eenmaal wat langer is. Ik wacht rustig af en kijk op Twitter of de overheid daar twittert over de brand. #Curacao levert helaas geen resultaten op, dus ik ga er maar vanuit dat het inzetten van Twitter tijdens crises hier nog niet is doorgedrongen.

Meteen vraag ik mij ook af hoe hier multidisciplinaire inzetten worden geregeld. Kennen ze hier een veiligheidsregio? Misschien kan onze veiligheidsregio Curaçao en de BES-eilanden adopteren? De Veiligheidsregio Antillen... Ik ben voor! En ik stel me direct beschikbaar voor een uitwisseling van een paar jaar.

De brand is inmiddels weer geblust, mijn telefoon gaat uit, ik droom nog even verder over de toekomst en geniet van een rustige vakantie met zon, zee en strand.

Monique

Een vliegtuig iPad-proof?

Deze week heeft mijn collega Monique de Bekker, medewerker communicatie, met heel veel inspiratie een blog geschreven. Monique is net terug van een welverdiende vakantie in Curacao. Nu deel I. 

Veel plezier met Monique's blog!

Wendy

Ik heb beloofd een blog te schrijven, maar nog nooit gedaan. Kan ik dat wel...? Ik ben niet zo'n schrijver, maar onderweg in het vliegtuig in een stoel met erg veel beenruimte (nooduitgang geboekt, cause you never know...) ben ik zo relaxed dat ik maar een poging waag.

In de stoelzak voor me zit een flyer van het ‘Entertainment on board’: films die ik al gezien heb, sommigen meer dan 1 keer. Tv-series als Friends (thuis heb ik de complete DVD-box met alle seizoenen) en muziek uit het jaar.... ehm, nul. Kortom, dat entertainment kan mij niet zo entertainen en ik moet me nog 8 uur zien te vermaken.

Gelukkig heb ik mijn iPad bij. Hij is namelijk niet alleen handig voor sociale media en mail, agenda en andere werkgerelateerde zaken, je kunt er ook uren bezig zijn om vliegtuigjes veilig te laten landen (kan ik net zo goed als de piloot van onze Boeing 737), boerderijdieren te voeren (zouden ze die hebben op het eiland waar ik straks het vliegtuig uit stap?) en Angry Birds te spelen.

Toch heeft de iPad een nadeel. Om mijn volgers te laten weten waar ik momenteel ergens zweef, wil ik een Tweet sturen. Maar wat ik ook probeer, geen mobiel netwerk boven de Atlantisch Oceaan. En Wifi in het vliegtuig daar hebben ze bij deze maatschappij nog niet over nagedacht. "Zijn er al maatschappijen waar Wifi wordt aangeboden, en waar vliegen zij naartoe?", vraag ik me hardop af. Ik beloof mezelf en mijn buurman in het vliegtuig dit te gaan uitzoeken als ik terug ben van mijn weekje vakantie op een zonovergoten warm eiland.

Ondertussen hoor ik de stewardess zeggen dat we over 5 uur op onze bestemming zijn. Ik kan niet wachten, want daar hebben we weer verbinding met het wereldwijde web en kan ik al mijn volgers laten weten dat we er zijn (Twitteraccount natuurlijk wel tijdelijk beveiligd, om @inbreker niet te laten merken dat we niet thuis zijn) en kan ik alle ontwikkelingen in Nederland, inclusief mijn collega's in het CIA project van de GHOR, goed volgen. Ik ben benieuwd of er druk getwitterd wordt de komende week.

Nog een paar uur te gaan met het vliegtuig. Ik ga nog even mijn ogen dichtdoen!

To be continued...

Monique

NL alert

Zaterdag 16 april las ik het bericht "Twitter en sms als waarschuwing voor ramp als bij Moerdijk". Het artikel ging over NL Alert. Ik las het op de website van Omroep Brabant en dit is de link naar het artikel:

http://www.omroepbrabant.nl/?news/1537921053/Twitter+en+sms+als+waarschuwing+voor+ramp+als+in+Moerdijk.aspx

Even, heel even, dacht ik een beetje arrogant: "Hé, ze hebben mijn blog over WASpalen gelezen!"
Nou weet ik natuurlijk wel beter. Maar toch was ik enthousiast. Er gaat duidelijk iets veranderen.
En Nederland loopt op kop! NL Alert, een systeem om burgers te alarmeren en informeren in tijden van crisis.... via Twitter en SMS...

De sirenes zullen nog wel tot 2018 loeien als iedereen naar binnen moet en de ramen en deuren moet sluiten. Maar daarnaast gaat er door NL Alert een tekstbericht met informatie naar alle mobiele telefoons in het rampgebied.

Ik vind het fantastisch. Mensen worden niet alleen gealarmeerd dát er iets aan de hand is, maar ze krijgen ook informatie over wát er loos is. Met bijbehorende instructies!

Wat ik nog niet wist, zo technisch ben ik nou ook weer niet, het alarmbericht van NL Alert gaat gewoon door de lucht naar alle mobieltjes in het bepaalde gebied. De nummers hoeven niet verzameld te worden. Ben je dus met je mobieltje in het gebied, dan krijg je een berichtje. Hoe mooi en hoe makkelijk is dat. Dit heet een 'cell broadcast'. Zelfs als het telefoonverkeer overbezet is (wat natuurlijk een reële mogelijkheid is ten tijde van een callamiteit), het systeem blijft letterlijk 'in de lucht'. Weer wat geleerd....

Maar er zijn nog meer voordelen.
Doven en slechthorenden kunnen de WASpalen niet horen, de sirenes. Die krijgen nu dan wel de informatie via een tekstbericht. Er zijn daarnaast gepecialiseerde gsm-toestellen die de tekstberichten omzetten in spraakberichten voor blinden en slechtzienden.

Tevens wordt er aan de tekstberichten een speciale ringtone gekoppeld. Waarom? Mocht je telefoon op stil of op trillen staan, dan komt het bericht toch gelijk door. 

Na de zomer 2011 zal NL Alert in Nederland geïntroduceerd worden. Uiteraard met goede voorlichting... want daar draait het tenslotte toch om....?

Groet,
Wendy

Let's play...

Laten we het eens hebben over spelletjes. En wel het gebruik van online spelletjes om het risicobewustzijn van de burger te vergroten. Online social games als middel voor risicocommunicatie.

Allereerst, wat zijn social games?
Social Games zijn spelletjes waarbij het draait om het communiceren met medespelers tijdens het spelen van de (online) game. Dus kort gezegd: het sociaal maken van het spelen van een spel.

Misschien heb je al eens gehoord van Second Life? Dit een mooi voorbeeld van een social game waarbij men in een virtuele wereld met elkaar kan chatten en zelfs een virtuele wereld met elkaar kan opbouwen. De sociale netwerken zoals Facebook en Hyves blijven niet achter op het gebied van deze spellen. Vooral Facebook heeft een zeer populair spel ontwikkeld, Farmville genaamd, met miljoenen gebruikers per dag.

Miljoenen gebruikers per dag? Dit is natuurlijk interessant voor bedrijven. Zij kiezen bijvoorbeeld voor het opzetten van hun eigen social media game. Meestal een eenvoudig klein spelletje dat door consumenten gespeeld kan worden, uiteraard met veelvuldig gebruik van het merk van het bedrijf. Zo creeer je naamsbekendheid van de organisatie. De doelgroep maakt op een leuke manier kennis met het bedrijf of organisatie wat dan weer kan bijdragen aan het imago.

Logisch om dit medium in te zetten voor risicocommunicatie. Want dit is natuurlijk perfect inzetbaar door de overheid.

Kinderen, maar ook ouderen, leren dagelijkse dingen door herkenning en herhaling. Men kan dus leren van een game.... Bij een game met verschillende levels en verschillende doelen kan de speler fouten maken en dezelfde situatie opnieuw beleven en proberen het doel te halen. Men leert dus van zijn of haar fouten.

Er zijn op dit moment maar weinig games welke als doel hebben het vergroten van het risicobewustzijn van burgers. Het Ministerie van BZK heeft als onderdeel van haar campagne "veiligheid heb je zelf in de hand" een game ontwikkeld met als doel de gamer te laten ervaren voor welke keuzes men komt te staan in het geval van een noodsituatie. http://www.72uur.nl/. Deze game heeft als uiteindelijk doel mensen bewust te maken van de voorbereiding die zij moeten treffen om niet snel in de problemen te komen als zich een noodsituatie voordoet.

Dit soort games zijn in mijn ogen een perfect platform om een brede doelgroep te bereiken op een aantrekkelijke, interessante en interactieve manier. Let wel, het is een aanvulling op de reeds bestaande risicocommunicatiemiddelen. Het is de ideale manier om de doelgroep spelenderwijs te confronteren met de boodschap die men wil overbrengen of kortweg te leren omgaan met bepaalde situaties. Zoals bij 72uur.nl.

Deze games zouden dan ook geschikt moeten zijn om op je telefoon te spelen tijdens een verloren momentje in de trein. Het spel behoeft natuurlijk competitie-elementen, humor en een simpel concept. Daarnaast zou het gratis moeten zijn en deelbaar met vrienden en andere spelers (groepen in deze virtuele wereld).

Beschikt een game over deze eigenschappen? Dan spreken we in dit geval dus niet van....

.....game over!

Wendy

Bron: Essay "Online social games als middel voor risicocommunicatie" geschreven door M.C.J. de Bekker

De Twitter-hype?

Is Twitter een hype?

hype Uitspraak: hajp. de -woord (mannelijk) hypes. Zelfst. Naamw. Door veel mensen gedeelde belangstelling of bezigheid die na korte tijd voorbij is. Synoniem: rage   
hype1) Modegril 2) Plotselinge rage 3) Rage 4) Trend

Wij Nederlanders slaan steeds meer en meer aan het twitteren. In juni 2010 hadden 'we' 191.000 tweeps van eigen bodem en in februari 2011 is dat gestegen naar 418.621. Dit is meer dan een verdubbeling van het aantal twitteraars in Nederland. Ook al is niet iedereen het met mij eens, ik vind dat je niet meer om Twitter heen kunt en dat je niet kunt spreken van een hype.

Er zijn heel veel mogelijkheden met Twitter. En dan denk ik verder dan aan het inzetten van Twitter bij het zoeken van een nieuwe baan of het hernieuwen van vriendschappen. De media zetten steeds vaker succesvol Twitter in. Noem een doelgroep en hij is te vinden op Twitter.

Ook voor de overheid liggen er prachtige kansen op Twitter. De overheid kan met Twitter snel en duidelijk in contact komen met de samenleving. Twitter biedt ook de mogelijkheid tot tweerichtingsverkeer waardoor burgers ook hun vragen kunnen benoemen. Pak die kansen!

Uit een onderzoek in opdracht van het NCC (Nationaal CrisisCentrum) is gebleken dat 76% van de ondervraagden tijdens een crisis graag zelf van de overheid via Twitter informatie wenst te ontvangen. Er blijkt geen duidelijke voorkeur te zijn voor welke overheid (gemeente, regio, rijk) de informatie zou moeten versturen. In principe zou dit vanuit alle overheidsinstanties moeten kunnen.

De wereld is transparanter geworden. Mede door social networks, blogs en twitter. We zijn bijna altijd in contact met elkaar en hebben overal en altijd toegang tot informatie. Goed nieuws gaat snel, slecht nieuws gaat sneller. Twitter kan van grote invloed zijn in de reputatie van een persoon of merk. Onze mening telt en we maken graag gebruik van de vele communicatiemiddelen om onze meningen, dan wel niet vanuit de rol als consument, met de hele wereld te delen.

Een kwart van de twitteraars typt meerdere keren per dag een berichtje. Over persoonlijke gebeurtenissen, over interesses, het werk of om heerlijk ongezouten kritiek (positief en negatief) te geven. 

Tijdens het schrijven van deze blog vroeg ik mij af wat Twitter mij nu persoonlijk oplevert. Dank zij mijn getwitter heb ik nieuwe contacten opgedaan. Zakelijk en privé. Daarnaast kijk ik met al mijn twittervrienden naar leuke programma's. Ieder gezellig op zijn eigen bank. Via Twitter ben ik gekomen tot het schrijven van deze blog. Want zonder Twitter was mijn privé blog niet in het oog gesprongen bij de juiste personen. En dankzij Twitter heb ik veel meer traffic naar mijn 2 blogs. Een leuke bijkomstigheid!

Maar hoe je het ook wendt of keert... ik ben een Twitterfan. Maar dat wisten jullie al wel....

Groet en tot de volgende keer,
Wendy

In gesprek met Jos de Laat

Voor je het weet is het maart. En voor je het weet zijn we halverwege het project CIA.
Ik vind het daarom hoog tijd om Jos de Laat, adjunctdirecteur van GHOR MWB en tevens initiatiefnemer van het project, te bevragen naar zijn mening. Hoe vindt Jos het project tot nu toe lopen en hoe ziet hij de 2e helft van het project tegemoet.

Jos, wat is je doel met dit project en wat hoop je te bereiken?

"Het belangrijkste wat ik hoop te bereiken is om de organisatie in beweging te krijgen en mensen in contact te brengen met allerlei ontwikkelingen die passen bij deze tijd. Met o.a. social media creëer je een nieuwe manier van denken en dus ook een nieuwe manier van werken."

"Bij rampen en crisis, bijvoorbeeld met gevaarlijke stoffen, maken burgers zich zorgen over de gevaren voor de volksgezondheid. Ik hoop door gebruik te maken van social media een positieve bijdrage te leveren aan de wijze waarop gezondheidsdreiging wordt ervaren. Ook in het betrekken van burgers in het beleid en bij risicocommunicatie is er voor sociale media een grote rol weggelegd. En dat vormt volgens mij ook een goede basis in de toekomst voor het bevorderen van zelfredzaamheid en burger (e)participatie."
 

Wanneer is het project voor jou succesvol?

"Natuurlijk als ik antwoord heb op de vragen die gesteld zijn bij de start van het project. Denk bijvoorbeeld aan:  

• Wat zijn je ervaringen met de iPhone/Black Berry als middel voor de communicatie met de eigen organisatie en ketenpartners?
• Wat zijn je ervaringen met de iPhone/Black Berry en de inzet van (social) media voor je persoonlijke/professionele ontwikkeling?
• Hoe beoordeel je in het algemeen de effectiviteit/efficiency/meerwaarde van de iPhone/Black Berry/iPad boven de nu reeds ingezette middelen?
• Wat betekent dat voor de inrichting van onze organisatie, te ontwikkelen apps, digitalisering van middelen etc?"

"Daarnaast is het project succesvol als er nieuwsgierigheid, enthousiasme en bewustwoording is ontstaan in de nieuwe manier van denken en werken. Het gebruik maken van de netwerken, de systemen, de mogelijkheden."

Hoe vind je de inzet van de medewerkers tot nu toe?

"Dat is een moeilijke vraag. Dat verschilt natuurlijk per persoon. Over het algemeen ben ik best wel tevreden over de inzet en betrokkenheid van collega's. Voor velen was het een volkomen nieuwe wereld. Dat is wel gebleken."

"Want als ik kijk naar wat het project kost aan tijd dan valt het toch wat tegen. Ik had gedacht dat het sneller opgepakt zou worden, dat het meer bekend was bij de collega's. Het bleek toch wat weerbarstiger dan ik dacht. Collega's hebben echt tijd nodig om bv. Twitter te gebruiken als kennis- en informatieinstrument. Maar inmiddels zie ik wel degelijk positieve ontwikkelingen."

Wat zijn je verwachtingen voor de komende 3 maanden?

"We gaan door op deze ingeslagen weg. Er zijn voorlopers onder de collega's en er zijn natuurlijk collega's die wat minder volgen. Dat is logisch. Deze collega's mogen we niet uit het oog verliezen.

We gaan ons verder toespitsen op andere social media. Denk aan LinkedIn en Facebook. En dan met name aan het vormen van groepen en volgen van groepen."

"Een mooi voorbeeld is zijn de groepen over orkaan Katrina. Na orkaan Katrina zijn er Facebook-groepen ontstaan van lotgenoten van deze ramp. Deze lotgenoten zochten elkaar via social media en deelden hun ervaringen. Onderzoek heeft aangetoond dat dit heeft geresulteerd in minder inzet van de geestelijke gezondheidszorg in het nazorgtraject. De mensen deden het dus eigenlijk gewoon zelf."

"Zo wil ik ook organisaties betrekken bij ons beleid en bij onze ontwikkelingen. Maar voordat je dat doet is het belangrijk dat je zelf als organisatie het gevoel krijgt bij het instrument. En daar gaan we verder aan werken. Je kunt anderen niet meekrijgen als je zelf niet enigszins weet hoe het werkt en het nut ervan in ziet."

"Ik ben erg enthousiast zoals het gaat en zie nu al positieve effecten om mij heen van medewerkers die nieuwe ontwikkelingen schetsen; op zoek gaan naar de dialoog op het sociale net. Wij willen in de maatschappij staan en samen met de maatschappij aan de slag om onze doelen te bereiken."


"De eerste stappen zijn gezet!"

Wat zou jij doen?

Tegenwoordig zijn iPads en Tablets een veel voorkomend iets. De iPad is in mijn ogen over een aantal jaren alomvertegenwoordigd en niet meer exclusief. Eigenlijk zoals de laptop nu is. Het verschil is natuurlijk wel dat je een iPad echt overal mee naar toe kunt nemen. Hij past nog net niet in je binnenzak.

Maar, wanneer gebruik je je iPad of Tablet nou wel (in het openbaar) en wanneer gebruik je hem niet? Het antwoord hierop is heel persoonlijk en is per situatie verschillend. Toch waag ik het om een soort van iPad-etiquette met jullie te delen. Ik ben benieuwd of jullie het ook zo zien.

Een diner in een restaurant? Dit lijkt mij logisch. Ik zou mijn iPad thuis laten. Focus je op je gesprekspartner.

Een Business meeting? Dat hangt er vanaf. Ben je voorzitter in de vergadering dan kan het zijn dat je je iPad nodig hebt voor een presentatie. Logisch dat je hem dan wel gebruikt. Ben je deelnemer van een vergadering? Dan zou ik behoudend zijn in het gebruik. Maak je notities, geef dat dan even aan. Men zou de indruk kunnen krijgen dat je niet geïnteresseerd bent en druk aan het e-mailen bent. Vind je het ècht niet interessant? Doe alsof en zorg dat je niet betrapt wordt tijdens het spelen van een spelletje Angry Birds.

In de auto? Er zijn al automerken met een iPadhouder in de auto of waarbij je bij de opties kunt aankruisen dat je je auto iPad-ready afgeleverd wilt hebben. Het is natuurlijk handig om in je auto o.a. audio- en videosteams van internet af te spelen over de speakers van je auto. Of denk aan navigeren via Google maps. Filmpjes op de achterbank voor de kids. Er gaat een wereld voor je open. Het bedienen van de iPad zou ik overlaten aan je medepassagier of wachten tot je stil staat.

Met de iPad naar bed? Why not. Zoek je nog een leuke gadget (van 20.000 dollar)? Kijk dan even naar deze link: http://www.mytablet.nl/2011/01/27/met-de-ipad-naar-bed-van-20-000-dollar/

Er zijn natuurlijk ook leuke apps voor de slaapkamer. Nee, ik heb het niet over dat soort apps! (dirty mind)
Ik bedoel apps als aSleepHD of Sleep Cycle. Bij deze apps voorziet je iPad je van muziek of geluid naar keuze (regenbui, vogeltjes ...) en registreert je slaappatroon en eventueel hoeveel je snurkt (maar dat kan je eventuele partner je waarschijnlijk ook wel vertellen).

Je iPad en het toilet? Ik las in een artikel in de Telegraaf dat 73% de iPad mee naar bed neemt of naar het toilet. De tablet vervangt in veel gevallen de papieren krant of een tijdschrift. Let wel op: de iPad2 is voorzien van 2 camera's...

Op de bank? Natuurlijk. Dat lijkt me overbodig om toe te lichten. Niets zo leuk als twitteren tijdens een populair programma. Vooral het lezen van tweets van anderen is hilarisch. Het lijkt net of je met tientallen thuis, op de bank, het programma aan het kijken bent.

Je iPad gebruiken in openbare gelegenheden? Denk aan de wachtkamer bij de tandarts, in de trein of bus, in de supermarkt. Mijn ervaring is, zolang de iPad nog niet ingeburgerd is en je haalt hem tevoorschijn in het openbaar, wees bedacht op mensen die ongegeneerd gaan meekijken op je scherm of op jaloerse blikken (alsof je een aandachtszoekend, gadget-geil persoon bent). Zelfs "mag ik hem even vasthouden/aanraken" blijkt heel normaal.

Ik voel me persoonlijk nog niet zo vertrouwd met mijn iPad dat ik hem argeloos tevoorschijn tover uit mijn handtas in de wachtkamer van de dokter of tandarts. Ik loop er ook niet mee door de AH met mijn boodschappenlijstje in 'notities'. Ik schrijf nog trouw mijn boodschappenlijstje vanuit mijn iPadje over op een papiertje... ik durf het niet.

Toch ben ik er van overtuigd dat het een kwestie is van tijd voordat we allemaal met onze iPad of tablet door de supermarkt lopen. Of dat we ons krantje erop lezen in de wachtkamer of trein. En dat het misschien over een paar jaar heel normaal is dat de heren en dames in vergaderingen hun blik niet op de voorzitter gericht hebben maar op hun iPad. Dat is dan geen teken meer van ongeïnteresseerd zijn. Nee, dat heet dan multi tasken....

Ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

Groet,
Wendy Vervaart

De twitterklas van de GHOR

Donderdag 17 februari jl. was de 2e CIA bijeenkomst voor de medewerkers van GHOR.
De collega's werken nu sinds 10 januari van dit jaar aan het project onder de naam CIA 2011 (Contact en Informatievoorziening anno 2011). Zij hebben allemaal een Black-Berry of iPhone gekregen en zijn gevraagd deel te nemen in het social media verkeer. Denk aan Yammer, Twitter en eventueel Facebook. 

Voorafgaand aan de vergadering zijn de collega's via Yammer gevraagd aan te geven waar ze behoefte aan hadden tijdens deze bijeenkomst. De reacties waren verschillend. Van oefenen met Twitter en met hashtags, tot wat er mogelijk is met Dropbox. Daarnaast was er behoefte om te brainstormen en discussiëren waar we social media wel of niet voor gaan gebruiken.

Allereerst zijn de collega's aan het begin van de bijeenkomst gevraagd wat de eerste ervaringen waren (positief of negatief) met het gebruik van het toestel en het gebruik van social media via de GSM.

Tijdens de bijeenkomst heeft Jos de Laat (@josdelaat123), adjunctdirecteur van de GHOR MWB een Twitter-verslag bijgehouden. Op Twitter natuurlijk, needless to say.

Hier het verslag van zijn tweets:

• Bespreken de ervaringen van de medewerkers tot nu toe op dit moment #ciaprojectghor
• Wat op valt snelheid van twitter. Er zijn ook leuke apps ontdekt en makkelijke toegang tot agenda 's #ciaprojectghor
• Makkelijk iPhone in gebruik, twitter nog onderzoeken, mail ook fijn, omgeving loopt wel achter #ciaprojectghor
• Blackberry wat beperkingen tov van de iPhone, ander geeft aan "kan het niet meer missen", zie mogelijkheden twitter #ciaprojectghor
• Wat is interessant, wat niet? Hoe omgaan met berg info, super efficiënt mbt mail, volgen is lastig, zoveel tweets #ciaprojectghor
• Hoe om gaan met al die informatie op twitter wordt door iedereen ervaren als vraagstuk ervaren #ciaprojectghor
• Tot nu toe iedereen positief, installeren wi-fi bij BB en mailfunctie via netwerk blijft toch lastig #ciaprojectghor
• Yammer ook positief om ervaringen met elkaar te delen, geeft soms wel wat onrust omdat je er veel mee bezig bent #ciaprojectghor
• Ook reactie "Ik werk nog liever via gewone beeldscherm". Geeft aan hoe open gecommuniceerd wordt tijdens deze pilot #ciaprojectghor
• Goed dat pilot project onder de aandacht is gebracht van de andere dienstonderdelen #ciap
• Participatie is op zich goed maar kan beter. Risico data verkeer buitenland ivm kosten is bekend. #ciaprojectghor
• Ook via yammer vragen binnengekomen die geen relatie hebben met #ciaprojectghor , worden nu beantwoord
• Vragen: "hoe verzonden items op iPhone zien", "agenda's collega's raadplegen", "ringtones", "tweet met link" #ciap
• Gaan nu samen proberen te twitteren dus .....#ciaprojectghor

Tot zover het Tweet-verslag van Jos de Laat.

 

De groep is onder andere gaan oefenen met het versturen van Tweets met een link. Een goede Tweet heeft interessante inhoud en/of biedt een link naar een interessante pagina met inhoud. 

 

Het retweeten en replyen gaf nog enige verwarring.

Retweeten is het opnieuw posten van andermans Tweet. Noem het forwarden. Je stuurt een bericht van iemand die jij volgt door naar jouw volgers. Het geeft inzicht in wat jij belangrijk vindt.

Replyen is niet meer dan een andere Tweep een antwoord geven. 

 

Daarnaast is er geoefend op het zoeken naar bepaalde (#) hashtags. Je vindt voor jou interessante mensen door het zoeken op een #trefwoord. Maar mensen vinden jou ook door het zoeken op een #trefwoord!

 

Voor een aantal collega's leek het wel een echte Twitter-les!

 

Tenslotte is nut en gebruik van Dropbox uitgelegd. Maar daarover meer in een volgende blog.

 

Zoals het een echte les betaamt zijn de collega's met huiswerk de "klas" uitgestuurd:

Volg een hashtag, #zorg20 en koppel je bevindingen terug via Yammer.

 

Straks worden het nog allemaal Twitteraddicts....

 

De labeltjes van Twitter

Iedereen die een beetje Twittert weet wat een hashtag is. #

Een hashtag is een soort labeltje dat je aan je tweet of twitterbericht kunt hangen om aan te geven dat het over een bepaald onderwerp gaat. Het is ook de manier om met behulp van de zoekfunctie (search) van Twitter te zoeken. Men krijgt zo in één keer alle tweets of berichten te zien die over dat onderwerp gaan. Zo kun je lezen wat anderen op te merken hebben over het onderwerp en wat ze met elkaar bespreken en discussiëren.

Er is niet echt een vaste code om tot een hashtag te komen. Ze worden meestal ad hoc door gebruikers aangemaakt naar eigen inzicht. Hier een paar beroemde hashtags:

#Moerdijk
Hiermee vind je alle tweets over de grote brand bij Chemie-Pack Moerdijk. (inclusief de #zonnegrotevuurbaljonguh - BAM!)
#BZV
Staat natuurlijk voor het inmens populaire Boer zoekt vrouw en geeft alle, meestal erg pittige tweets weer over de boeren en hoe ze op zoek gaan naar een mogelijke partner (of knecht, zoals er over Annemarie gepraat wordt). Het is bijna leuker om de tweets over #BZV te volgen dan het kijken naar het programma zelf.
#duftevragen
Stel een vraag met dit label en je kunt zomaar het antwoord van een andere Twitteraar ontvangen. Erg handig! Denk aan vragen van "hoe koppel ik foursquare aan twitter" tot "hoe maak ik een leren tas met stoffen voering schoon als er een beschimmelde mandarijn in zit"
#vacature
Wie weet! Misschien vind je hier wel je droombaan.
#fail
Dit gebruik je in je tweet als je vindt dat iets of iemand iets stom, dom of fout doet. Bijvoorbeeld "Mijn trein rijdt vandaag niet op tijd #fail #NS". Of "3 in de rij een kassa erbij kennen ze in deze supermarkt niet #fail #.... (vul naam supermarkt in naar eigen keuze)"
#twexit
Genoeg getwitterd voor vandaag? Of je hebt een afspraak en niet in de gelegenheid om te twitteren? Deze hashtag geeft aan dat je er niet meer bent.
#zzz
Deze spreekt voor zich toch?

Nou worden hashtags soms ook als commentaarveld gebruikt: je bent chagerijnig en boos en wilt dat kwijt op twitter: "alles zit tegen vandaag #oneofthosedays #mopperdemopper". En let op: een hashtag gebruik je altijd zonder spaties! Alle woorden achter de hashtag plak je aan elkaar. En dat kan soms tot grappige situaties leiden. #leukevent #toverkracht #depenisvanmijnzusje (bron: nu.nl)

Tot ziens op Twitter? @ghormwb

Groet,
Wendy Vervaart
@vwlovinwendy

Het nieuwe werken?

Zomaar een grapje tussendoor... Amazing Discoveries Hee Mike, wat heb je daar nou? Ik heb iets heel bijzonders. Iets waar de wereld al lang op zit te wachten. Ongelooflijk, vertel ons snel wat het is... Ik heb een wit vierkant materiaal en een stokje. U zult zich wel afvragen, wat is dit nu weer. Ja Mike, laat ons niet in spanning Als ik met dit stokje over het witte materiaal beweeg, dan verkleurt het op de plek waar ik met het stokje over heen ben gegaan. Ongelooflijk... Ja, maar dat is nog niet alles. Als ik met het stokje, wat overigens een Pen heet, een letter, zoals je die normaal op het scherm ziet, op het materiaal teken... Ongelooflijk, ik begin het te snappen... dus als je meerdere letters neerzet kan je gewoon lezen *zonder* dat je een beeldscherm nodig hebt. Inderdaad, jij snapt het. Als dat geen amazing discovery is; het materiaal heet trouwens Papier. Ongelooflijk, en je hebt helemaal geen stroom nodig Mike? Nee, geweldig he, er zitten zelfs geen batterijen of accu in. Nou, nou, nou zeg. Onvoorstelbaar. Ha, Mike, je klapt het dicht. Dat kan mijn notebook ook. Nee, dit is anders, je kan het zovaak vouwen als je wilt tot het de door jouw gewenste afmeting heeft. Oooh, Mike je gaat maar door en het wordt kleiner en kleiner. Ja, nu past het zelfs in mijn portefeuille. Ongelooflijk, dus ik kan het altijd bij me dragen. Kom eens Mike, mag ik het eens vasthouden. Maar natuurlijk, ga je gang. Maar dit is ongelooflijk, het weegt bijna niets. Dat klopt, het weegt 100 maal lichter dan het kleinst verkrijgbare notebook. Dat komt natuurlijk omdat er geen accu in zit. Nee, nee, je droomt niet, knijp maar flink in je arm. Kijk, ik vouw het weer uit en.... Maar Mike, wat doe je nu?? Nee, dat kan niet, je scheurt het papier doormidden. Dit materiaal is zo geweldig. Kijk, ik houd de helften gewoon tegen elkaar aan en je kan het gewoon weer lezen. Ongelooflijk, dat moet je met een diskette niet proberen, ha ha ha. Maar wat doe je nu? Nee, niet doen, niet doen!! Je gaat er zomaar op staan springen. Ongelooflijk, en je kan het nog steeds lezen!! Stel je voor zeg, als je zo op je monitor zou gaan springen. Ongelooflijk, wat een discovery! Zeg Mike, hoe lang kan je papier eigenlijk bewaren? Nou, veel langer dan een diskette of hard-disk waarvan de magnetische gevoeligheid op den duur verdwijnt. Ongelooflijk, wat een amazing discovery. Maar dat is nog niet alles! Nee ??? Je kan het overal mee naar toe nemen, je kan het gebruiken bij hoge en lage temperaturen. En als je het niet meer nodig hebt, kan je altijd nog je neus erin snuiten en... Ja Mike, ongelooflijk... Zeg Mike, maar dat zou betekenen dat we op een dag helemaal geen beeldschermen, computers en notebooks meer nodig hebben.